Του Δημήτρη Ρομποτή*
Με βάση τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου κερδισμένοι των εκλογών είναι η αποχή, ο Σακελλαρίδης, η Χρυσή Αυγή και η Νέα Δημοκρατία που δεν καταποντίστηκε όπως έπαθε το ΠΑΣΟΚ προ διετίας. Εάν και την επόμενη Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ έρθη τσίμα-τσίμα με τη ΝΔ, θά’χη πρόβλημα ο Τσίπρας και ο Σακελλαρίδης το ηθικό προβάδισμα για νέος “αρχηγός”. Μετά από δύο χρόνια τέτοιας στριμοκωλίασης και κοινωνικής διάλυσης θα περίμενε κανένας ότι η αντιπολίτευση θα είχε σαρώσει, κάτι που δεν έγινε. Ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά δεν είναι …σάριζα (όπως τον έλεγε ο Μητσοτάκης) και ο Αλέξης δεν είναι Αλέξανδρος, ούτε κατά διάνοια δε, μέγας! Η ανατροπή λοιπόν που κάποιοι περίμεναν δεν ήρθε χτες και η μόνη σίγουρη είναι του …Πρετεντέρη σήμερα. Ο παλαιοκομματισμός επανέκαμψε, το παιχνίδι ήταν πάντα στα μέτρα του κι’όσοι είχαν ψευδαισθήσεις, καλά ξυπνητούρια! Το αποτέλεσμα της κάλπης μόνο …κάλπικο θα μπορούσε να είναι, η επιλογή μεταξύ Πέπσι και Κόκα Κόλας, ακόμη και με τις «ντάιετ» εκδοχές τους, δεν συνιστά εξάσκηση δημοκρατικού δικαιώματος, ούτε καν καταναλωτικού. Το μόνο παρήγορο είναι το υψηλό ποσοστό αποχής το οποίο όμως δεν δυνάμεθα να γνωρίζωμε σε ποιόν βαθμό είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής των ψηφοφόρων ή απλά βαρεμάρας, αδιαφορίας και σταρχιδισμού. Πάντως δεν ήταν αρκετό για να αμφισβητηθή ηθικά η εκλογική διαδικασία εφόσον πάνω από τους μισούς Ελληνες επέλεξαν (για πολλούς και διάφορους λόγους) να παίξουν το παιχνίδι του συστήματος που τους κατέστρεψε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεισε ότι ήταν το καινούργιο, το διαφορετικό, το ανανεωτικό, η αχτίδα της ελπίδας, επειδή, πολύ απλά, δεν είναι! Αντ’αυτού κατάφερε να γίνη η αχτίδα του σβησμένου ήλιου του ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα τα χτεσινά αποτελέσματα που ελάχιστα διαφέρουν, αν δεν είναι χειρότερα, από αυτά που είχε προ διετίας. Ο επόμενος γύρος θα παίξη ρόλο καταλύτη ακόμα και στον αν θα εξακολουθήση να είναι αντιπολίτευση επειδή η παλαιομοδίτικη πολιτική που θριάμβευσε χτες όντας η τέχνη του εφικτού, όπως αυτάρεσκα επαίρεται χωρίς να αντιλαμβάνεται τον αυτοσαρκασμό του αποφθέγματος, επανέφερε και το ΠΑΣΟΚ στη ζωή! Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που αυτά συμβαίνουν στην ελλαδική κομματική σκηνή διότι κατά καιρούς έχουμε νεκραναστάσεις με αποτέλεσμα η πίστη μας στα …θαύματα να είναι φυσική, σχεδόν πεζή, χωρίς μεταφυσική διάσταση. Εάν την επόμενη Κυριακή το ΠΑΣΟΚ καταφέρη να έχη μια αξιοπρεπή παρουσία και ο ΣΥΡΙΖΑ μείνη εδώ που είναι, τότε μπορεί να ευελπιστή ότι θα ξαναγίνη αντιπολίτευση (χωρίς έκτακτα περιστατικά βέβαια και χωρίς να ληφθή υπόψη η αυτοκαταστροφική άνεση Βενιζέλου).
Ο λόγος για τα αυξημένα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, με τα μισά στελέχη στη φυλακή και τη μηδέν προβολή από τα ούτως ή άλλως εξαγορασμένα ΜΜΕ, δεν σχετίζεται με το ότι τόσοι πολλοί Ελληνες έγιναν ξαφνικά Ναζί ή αγριάνθρωποι (όχι ότι δεν υπάρχουν και τέτοιοι), αλλά καταδεικνύει το πόσο έχουν απηυδύσει από το παλαιοκομματικό κατεστημένο και τα αδιέξοδα που παρουσιάζει ως λύσεις, χωρίς παράλληλα να έχουν την πολιτική ωριμότητα και ευφυϊα να διακρίνουν ότι και το εν λόγω συνονθύλευμα (ή νεοναζιστικό μόρφωμα όπως το θέλει η «δημοσιογραφική» κοινοτυπία) είναι σαρξ εκ της σαρκός του ίδου συστήματος. Το ότι εμφανίζεται να τρώη τις σάρκες του οργανισμού που το ανέδειξε δεν αποτελεί έκπληξη, ο κανιβαλισμός είναι αποδεκτή πρακτική στον παλαιοκομματισμό, με τη διαφορά ότι εν προκειμένω δεν είναι οι γονείς που τρώνε τα παιδιά τους, όπως έκανε ο Κρόνος, αλλά τα παιδιά τους γονείς! Ακόμα και σε επίπεδο μύθου η διαστροφή καλά κρατεί στο «μέγα το της θαλάσσης κράτος» …
Αυτοί που έχουν κάθε λόγο να χαίρωνται και να ανασαίνουν με ανακούφιση είναι της Νέας Δημοκρατίας και φυσικά ο ίδιος ο Σαμαράς μετά του δακρυβρέκτου επιτελείου του που τώρα θα βγη κι’από πάνω! Με τον πλήρη έλεγχο των ΜΜΕ κατάφερε να προσδώση μια επίπλαστη εικόνα σταθερότητας έως και ανάκαμψης, προβάλλοντας επιτυχώς την πιθανότητα ανατροπής της κυβέρνησης ως πισωγύρισμα και καταστροφή για τη χώρα. Ηταν μια καθαρά συντηρητική στρατηγική και έπιασε διότι ο κόσμος στην απελπισία του έχει κοντή και επιλεκτική μνήμη, ξέχασε δηλαδή ποιοί τον έφεραν στην καταστροφή από την οποία επαίρονται ότι κοντεύουν να τον βγάλουν τώρα. Ας προσέχανε! Εάν και την επόμενη Κυριακή πάνε καλά τα δύο κόμματα της κυβέρνησης τότε αναμένεται να αφηνιάσουν και θα έχουν δίκιο, αφού ο κόσμος αγοράζει το παραμύθι έχουν κάθε λόγο να του πουλήσουν κι’άλλο. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι το ποσοστό του κόσμου που πήγε στις κάλπες είναι συντηρητικό κατά βάση διότι θεωρεί ότι έχει κάτι να χάση σε περίπτωση πραγματικής ανατροπής του υπάρχοντος συστήματος. Κι’αυτό ισχύει για τους ψηφοφόρους όλων των κομμάτων, τους συνταξιούχους (της πείνας), τους δημόσιους υπαλλήλους, τους συνδικαλιστές κλπ. ακόμη κι’αν προέρχωνται από το ΚΚΕ ή άλλους σούπερ προοδευτικούς, υποτίθεται, χώρους. Το αυτό ισχύει και για τα περισσότερα κόμματα που προτιμούν να αυτοεγκλωβιστούν στο σίγουρο παρά να ρισκάρουν πραγματικά ανοίγματα στο καινούργιο. Για όσους όμως φέρουν τη σημαία του «προοδευτικού» (ας μην είναι στην ουσία) αυτή η τακτική ισοδυναμεί με αυτοκτονία (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ).
Τελικά οι μόνοι πραγματικά προοδευτικοί που έχουν απομείνει στην Ελλάδα είναι οι, μη κρατικοδίαιτοι, επιχειρηματίες, οι αδιόριστοι διανοούμενοι και οι νέοι που έχουν το απύθμενο(!) θράσσος να ονειρεύωνται σε συνθήκες εφιάλτη. Είναι αρκετοί όμως για να συνθέσουν την κριτική μάζα της ανάκαμψης; Μέχρι στιγμής πάντως συνθέτουν την κριτική μάζα της μετανάστευσης αφήνοντας πίσω τους «συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια» …
Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ:
1) Με τόση “ωριμότητα” πια στην ελλαδική κομματική, αλλά και τη δημοσιογραφική, σκηνή, είναι λογικό να υπάρχη τόση …σαπίλα! (Ο,τι “ωριμάζει” πολύ σαπίζει κι’αυτό ισχύ για κάθε λογής “φρούτα” …)
2) Κοινός παρονομαστής των δημοτικών “εκλογών” και των “δημοτικών” τραγουδιών είναι το …πανηγύρι!
3) Στον δεύτερο γύρο θα σκάσουμε! Ενας μας έφτανε, έχουμε και χοληστερίνη! Καλύτερα ένα φαλάφελ!