January 2015

Του Δημήτρη Ρομποτή* Εχουμε παγώσει σήμερα, ο υδράργυρος κατέρρευσε όπως το ελλαδικό χρηματιστήριο και η ηλιοφάνεια όσο κι’αν βοηθάη ψυχολογικά, μάλλον ρόλο «πλασίμπο» παίζει, χώρια που η αντίθεση ήλιου-παγωνιάς δεν είναι ό,τι καλύτερο για τα νεύρα μας σε συνθήκες εργάσιμης ημέρας! Με το πρωϊνό ξύπνημα στο μαγευτικό Φλάσινγκ (του Κουήνς, όχι της τουαλέτας) η θερμοκρασία ήταν 10 βαθμοί Φαρενάιτ, τουτέστιν -12 Κελσίου για τους εκτός! Δαγκώσαμε το «Kavli» μας (νορβηγικό κράκερ, πλούσιο σε ίνες και εξαιρετικό για το κρύο) στην κυριολεξία, μήπως και ζεσταθούμε. Ευτυχώς που οι άνεμοι πνέουν καθόλα ασθενείς ειδάλλως δεν θα μπορούσαμε να σκάσουμε μύτη από τα…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Προ ημερών ο πρόεδρος της Παγκοσμίου Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνος (ΠΣΕΚΑ), κ. Φίλιπ Κρίστοφερ, έγραψε άρθρο στην αμερικανική έκδοση της ηλεκτρονικής εφημερίδος «Huffington Post» στο οποίο εξέφραζε την αγανάκτησή του αναφορικά με τη διαφαινόμενη πρόθεση των ΗΠΑ «να ρίξουν» για μια ακόμη φορά την Κύπρο, σταθερή και συνεπή σύμμαχο, προκειμένου να προβή σε νέες, απαράδεκτες υποχωρήσεις για να αρχίσουν ξανά οι συνομιλίες για (δια)λύση. Κι’αυτά λίγες μόλις εβδομάδες μετά τη νέα εισβολή των Τούρκων, αυτή τη φορά στην κυπριακή ΑΟΖ με ερευνητικό σκάφος και συνοδεία πολεμικών πλοίων! Οσο προκλητική κι’αν είναι η στάση των ΗΠΑ στο θέμα,…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Των Θεοφανείων σήμερα, αγιασμός των υδάτων, η κατεξοχήν γιορτή των Ελλήνων καθότι από αρχαιοτάτων χρόνων θαλασσινός λαός είμεθα και από νεοτάτων μας διακρίνει η διαρκής έφεσις προς τον …καταποντισμό! Εθνική γιορτή, θά’λεγα, επειδή η τάση να τα κάνουμε θάλασσα είναι σύμφυτη με την ταυτότητά μας, όπως και να την εννοούμε, την έχουμε μπολιασμένη στο υποτιθέμενο συλλογικό DNA μας. Ποντοπόροι, θαλασσοπόροι …οδοιπόροι οι ανά τους αιώνας «Ελληνοι» (έτσι έλεγε κάποιος ομογενής από την Αστόρια σε στιγμές πατριωτικής εξάρσεως) διαπλέουν θάλασσες, λίμνες και ποτάμια, από τους αχανείς ωκεανούς μέχρι τον Ορινόκο της Βενεζουέλας, από τον Αχελώο και τη θρυλική…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ενα από τα «Νιου Γίαρ’ς Ρεζολούσιόνς» μου φέτος ήταν να σταματήσω να ασχολούμαι από αυτό το β(λ)ήμα με τα «πολιτικά» της Ελλάδος ή με τα της καθ’ημάς ομογενείας. Μ’άλλα λόγια να κόψω τις μαλακίες και να αφιερωθώ στο κατεξοχήν λογοτεχνικό και …αλογοτεχνικό μου έργο καθώς υποφέρω ούτως ή άλλως από …ιππόταση. Ελα όμως που η επικαιρότης καραδοκεί και ανατρέπει κάθε «ρεζολούζιον», κάθε υπόσχεση ή κανόνα όσο αποφασιστικός κι’αν είναι κανείς κι’όσο σιδηρά αν έχη τη θέληση. Από την άλλη, τί νόημα θα είχε μια υπόσχεση ή ένας κανόνας εάν δεν επρόκειτο να παραβιαστή; Τί αξία θα είχε…