Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΜΠΟΤΗ*
Ευτυχώς που είπε όχι στις βολιδοσκοπήσεις για προεδροποίησή του ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος! Με ιεράρχη πρόεδρο της Δημοκρατίας και πρωθυπουργό συν κυβερνητικά στελέχη που λανσάρουν στην Ευρώπη το ενδυματολογικό ύφος του …Αχμαντινετζάντ, η Ελλάς θα γινόταν και επισήμως …Ιράν! Οχι ότι δεν είναι δηλαδή, αλλά μια τέτοια εξέλιξη θα ξεκαθάριζε τα πράγματα άπαξ και δια παντός, οι δε αμφιβολίες για το πού πραγματικά ανήκει πολιτισμικά η χώρα θα εξέλειπαν σε όσους αθεράπευτα αισιόδοξους τις είχαν ακόμη. Ευτυχώς, επαναλαμβάνω, ο σοβαρός αυτός άνθρωπος απεδείχθη κατά πολύ ανώτερος του καλάμου που του προσεφέρθη να ιππεύση από τους άπειρους ανεγκέφαλους της νέας κυβέρνησης και απάντησε με τη χαρακτηριστική του ευγένεια, «ευχαριστώ, δεν θα πάρω»! (Δεν το είπε ακριβώς έτσι, αλλά κάπως έτσι. Ούτε κι’ο Μεταξάς είπε «όχι» …στις 25 Μαρτίου του 1940, «Alors, c’est la guerre», αναφώνησε βάρυπνος.)
Ωστόσο, στη συγκεκριμένη …μεγαλοφυή ιδέα δεν είναι μόνο οι συμβολισμοί λάθος αλλά υπονομεύεται και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος καθώς ρίχνει λάδι στη φωτιά των εθνικιστικών κύκλων της Αλβανίας που προσπαθούν τόσα χρόνια να τον διώξουν από τη χώρα με την κατηγορία ότι είναι πράκτορας της Ελλάδος! Ετσι και γινόταν πρόεδρος θα το παρουσίαζαν ότι πρόκειται για επιβράβευση των υπονομευτικών προσπαθειών του και η εκεί η Ορθόδοξη Εκκλησία θα βρισκόταν για μια ακόμη φορά στο μάτι του κυκλώνα. Τέτοιου είδους «προτάσεις» εμπεριέχουν αχρείαστο ρίσκο και έχουν πολύπλευρες παραμέτρους για να λαμβάνονται τόσο αψήφιστα και πολύ περισσότερο να διαρρέουν στον Τύπο προς άγραν εντυπώσεων και δημοσκοπικής χρησιμότητας. Ας ελπίσουμε ότι η βλακεία που έκαναν θα τους διδάξη κάτι. Η διακυβέρνηση της χώρας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση όσο κι’αν η χώρα δεν είναι …
Από την άλλη, και να ήθελε ο Αναστάσιος να πη «ναί», αψηφώντας τα εθνικιστικά γαυγίσματα των Αλβανών και αφήνοντας στον αέρα ό,τι με τόσο κόπο συνέβαλε να οικοδομηθή – μεταφορικά και στην κυριολεξία – πάλι δεν θα μπορούσε. Ετσι που έχει ευτελιστεί ο θεσμός της προεδρίας της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, δεν δύναται να ελκύση πραγματικά σοβαρούς ανθρώπους (ευφυείς και δημιουργικούς, όχι σοβαροφανείς σαλονάτους τύπου Αβραμόπουλου ή ξεπερασμένους πολιτικούς που ψάχνουν κάτι να κάνουν στα γηρατειά τους αφού αν πάνε σε ΚΑΠΗ θα τους κράξουν, αν δεν τους διώξουν). Καλύτερα αρχιεπίσκοπος και υπό διωγμόν στην Αλβανία, παρά πρόεδρος με τιμές στην Ελλάδα!
Οι στιγμές όμως παραείναι κρίσιμες και θα πρέπη οπωσδήποτε να βρεθή κάποιος σοβαρός, πρόθυμος να θυσιαστή! Κι’αν θέλη σώνει και καλά ιεράρχη για πρόεδρο ο ΣΥΡΙΖΑ, η υπερπόντεια (αν αντιθέσει με την …πόντεια) ομογένεια comes to the rescue! Λαμβάνω την τιμή να προτείνω στον κ. Τσίπρα να προτείνη τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο για πρόεδρο της Δημοκρατίας! Είναι εγνωσμένου κύρους, στην ίδια περίπου ηλικία με τον Αναστάσιο, φίλοι κιόλας παιδιόθεν, πολυταξιδεμένος, Εξαρχος Ατλαντικού τε και Ειρηνικού – πολύ σημαντικό αφού η Ελλάς είναι παγκόσμια δύναμη στην εμπορική ναυτιλία – ενεργητικότατος, κοσμοπολίτης, γενικά συμπληρώνει όλες τις προϋποθέσεις, μάλλον είναι και overqualified. Ο ίδιος πιθανόν να κάνη την καρδιά του πέτρα και να δεχτή, το δε Πατριαρχείο των Ρωμιών της Ιστανμπούλ (αυτός είναι ο επίσημος τίτλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου σύμφωνα με την τουρκική νομοθεσία) που προσπαθεί παντοιοτρόπως εδώ και μερικά χρόνια να τον ξεφορτωθή με το μαλακό για να στείλη κάποιον που θα είναι τελείως του χεριού του, θα ανακουφιζόταν. Think about it, Alexis …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Προσοχή στον λαϊκισμό και τις «ανδραγαθίες». Καλό να πατήσουμε λίγο πόδι, καλοί και «οι λαοί της Ευρώπης», καλό και το «Ποδέμος», αλλά στο τέλος της ημέρας, όταν θα έρθη η ώρα του λογαριασμού θα είμαστε μόνοι μας και όλοι οι άλλοι θα κάνουν ότι δεν βλέπουν και δεν ακούν…
2) Εγώ πολύ τον πάω τον Κατρούγκαλο! Δεν έχω συνειδητοποιήσει το γιατί, ακόμη το ψάχνω, και πολύ φοβάμαι ότι όπως τα περισσότερα υπαρξιακά ερωτήματα, ούτε αυτό θα έχη απάντηση …
Entirely on the spot…