July 2015

Του Δημήτρη Ρομποτή* Επιτρέψτε μου να αρχίσω σήμερα με τη διατύπωση μιας αυτονόητης φιλοσοφικής θεώρησης προκειμένου να βάλουμε τα «πράγματα» στη θέση τους: όλα τα νούμερα δεν είναι ίδια, διαφοροποιούνται κι’όχι μόνο ως προς την αριθμητική αξία τους. Υπάρχει η αισθητική, για παράδειγμα. Υπ’αυτή την έννοια δικαιούται απόλυτα ο κ. Λοβέρδος να χαρακτηρίζη τον κ. Βαρουφάκη «νούμερο», κάτι τέτοιο δεν συνιστά έλλειψη αυτογνωσίας! Having said that, το κατιναριό ουδέποτε έπαψε να χαρακτηρίζη τον «δημόσιο» λόγο της Ελλάδος. Ωστόσο, η «πολυφωνία» των ιδιωτικών μέσων ενημερώσεως σε συνδυασμό με την επέλαση του Διαδικτύου αργότερα, ενδυνάμωσε το φαινόμενο καθιστώντας το κανόνα που επιβεβαιώνει…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Αν και σιχαίνωμαι τις υπεραπλουστεύσεις, εδώ και πέντε μήνες η Ελλάς πληρώνει για να μάθουν να κυβερνούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Το φροντιστήριο πάντα κοστίζει κι’όσο δυσκολότερο το μάθημα, τόσο ακριβότερο. (τα αποτελέσματα των εξετάσεων – «δημοψήφισμα» – δικαίωσαν την προσπάθεια αφού οι μαθητές αποδείχτηκαν άριστοι στην κοροϊδία, ξεπερνώντας και πολλούς των προκατόχων τους εκ της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν.) Το επεισόδιο είχε παιχτεί πρώτη φορά το 1981 με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ των ζιβάγκο, των αξούριστων και του «λαού» στην εξουσία.. Τα έκαναν κάμποσες φορές θάλασσα, άγγιξαν τη χρεοκοπία (το επιβεβαίωσε και ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος με…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Με κλειστές τράπεζες, τον τουρισμό να έχη δεχτεί καίριο πλήγμα εν μέσω σαιζόν, τον κόσμο να μην μπορή να αποσύρη τις καταθέσεις του (πλην 60 Ευρώ ημερησίως), τους συνταξιούχους να στήνωνται στις γραμμές για ένα μέρος των απολαβών που δικαιούνται, την όποια επιχειρηματική δραστηριότητα να είναι στα τελευταία της, δεν θα έπρεπε η Ελλάδα να βιάζεται για λύση ή τουλάχιστον να αναλάβη κάποιες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση αντί να είναι οι “τρομοκράτες” δανειστές αυτοί που θέτουν εκ νέου τα χρονοδιαγράμματα; Ακόμα κι’αν μπλοφάρουν, ακόμα κι’αν εκβιάζουν οι «Ευρωπαίοι» (έτσι τους λένε εδώ, στην Ελλάδα, αναγνωρίζοντας εμμέσως…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ενας ιστορικός λαός, όπως ο ελληνικός, αποδεικνύεται εκ νέου τραγικά ανιστόρητος και οδεύει σούμπιτος στη μέγγενη ενός ακόμη ψευτοδιλήμματος με πιθανότερη κατάληξη την καταστροφή, ανεξαρτήτου επιλογής! Μετά το μνημόνιο-αντιμνημόνιο, το Ευρώ ή Δραχμή, τώρα έχουμε το Ναί ή Οχι, το μέσα ή έξω! Ενας βασανιστικός κύκλος φθοράς και διαφθοράς κλείνει, ο λαός καλείται να επιλέξη μεταξύ εκτέλεσης και αυτοκτονίας υπογράφοντας, έτσι ή αλλιώς, το μαρτυρικό τέλος της χώρας του. Εκείνοι που έφεραν τους Ελληνες ενώπιον αυτής της «επιλογής» είναι εγκληματικά κακούργοι ή εγκληματικά ηλίθιοι. ‘Η και τα δύο, η ιστορία θα κρίνη, αλλά εν προκειμένω το αποτέλεσμα…