Του Δημήτρη Ρομποτή*
Από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η τρομοκρατική επίθεση στη Βοστώνη οι …βάρυπνες αρχές μας έλεγαν και μας ξαναέλεγαν ότι δεν υπήρξε οποιαδήποτε προειδοποίηση ούτε ένδειξη ότι η πόλη θα ήταν στόχος τέτοιας απόπειρας! (Τους αλήτες, τους τρομοκράτες που δεν έκαναν ένα τηλεφώνημα ή δεν έστειλαν ένα φαξ!) Προσπαθούσαν με περισσή συνέπεια να απεκδυθούν των ξεκάθαρων ευθυνών τους αναφορικά με την εντελώς ερασιτεχνική αστυνόμευση και παροχή ασφαλείας στο συγκεντρωμένο πλήθος για τον Μαραθώνιο, μια από τις κορυφαίες εκδηλώσεις της πόλης. Οπως έγραφα χτες και κάποιοι αναγνώστες παρεξήγησαν σπεύδοντας να με κατηγορήσουν για έλλειψη ευαισθησίας, στον χορό της συγκάλυψης ευθυνών έχουν μπει εκτός της Αστυνομίας που έχει και το αμεσότερο πρόβλημα, πολλοί άλλοι, των μέσων ενημερώσεως μη εξαιρουμένων. Με τα «κροκοδείλια δάκρυα» του χτεσινού κειμένου αναφέρθηκα στις εκδηλώσεις υποκρισίας, υπερβολής έως και υστερίας από άτομα ή οργανισμούς που χρησιμοποιούν τον ανθρώπινο πόνο για να συσκοτίσουν και να δημιουργήσουν ένα κλίμα το οποίο θα αποστρέψει την κοινή γνώμη από τα σοβαρά ερωτήματα κι’από τα αληθινά στοιχεία. Οσοι παρακολουθούμε την επικαιρότητα επί μακρόν έχουμε δει το επεισόδιο πολλές φορές.
Δεν πέρασε μια μέρα και μάθαμε ότι για τους εκρηκτικούς μηχανισμούς χρησιμοποιήθηκαν χύτρες ταχύτητος! Δεν μιλάμε δηλαδή για κάποιο μικροσκοπικό κατασκεύασμα που θα μπορούσε να βγάλη ένας δολερός εγκληματίας από την τσέπη του και να το αφήση κάπου χωρίς να το δη κανένας, αλλά για κοτζάμ κατσαρόλες! Αυτό σημαίνει ότι πριν ή κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου, δίπλα από τις εξέδρες των επισήμων, στο πλέον πολυσύχναστο κομμάτι της πόλης όπου υπάρχουν κάμερες παρακολούθησης παντού, ένας ή περισσότεροι δράστες μετέφεραν δύο(!) ολάκερους τεντζερέδες καλυμένους σε χαρτοκιβώτια, τους άφησαν κάτω και έφυγαν χωρίς κανένας να τους πάρη είδηση! Ούτε είδαν τα …κιβώτια αργότερα! Υποτίθεται ότι η περιοχή εφρουρείτο από πολυάριθμους και πάνοπλους αστυνομικούς, συν τις κάμερες, συν τους δορυφόρους που διαβάζουν μέχρι πινακίδες αυτοκινήτων! Και κανένας δεν είδε τίποτα! Αν αυτό δεν είναι ανικανότητα και πλήρης αποτυχία της Αστυνομίας, τότε τί είναι;
Σαν να μην έφτανε η είδηση για τα κατσαρολικά, το FBI έριξε και δεύτερη καρπαζιά, λέγοντας ότι είχε περιέλθει στην κατοχή των αρχών «απανταχούσα» της Αλ Γκάιντα (που έλεγε κι’ο σχωρεμένος ο Λάμπρος Παπαντωνίου) η οποία συνιστούσε στους επίδοξους τρομοκράτες να κατασκευάσουν εύκολα και οικονομικά βόμβες χρησιμοποιώντας, σωστά το μαντέψατε, χύτρες ταχύτητος! Η ανακοίνωση αυτή καταρρίπτει εν μέρει και τον ισχυρισμό των αρχών ότι δεν είχαν ενδείξεις ή κάποια προειδοποίηση. Συγγνώμη, αλλά θα περιμένατε οι όποιοι τρομοκράτες να σας δώσουν ημερομηνία, διεύθυνση και ώρα όπως το UPS; Ισα ίσα που δουλειά των αρχών είναι να διακρίνουν απειλές πίσω από τέτοιου είδους μηνύματα ενδεχομένως και γρίφους. Ας μην ξεχνάμε ότι πριν την 11η Σεπτεμβρίου είχαν βρει σχέδια και επικοινωνίες τρομοκρατών που μιλούσαν ξεκάθαρα για χρήση επιβατικών αεροπλάνων ως πυραύλων προκειμένου να πλήξουν στόχους όπως τον Πύργο του Αϊφελ.
Και τότε όμως δεν έκαναν τίποτα οι αρχές, όπως δεν έκαναν και τώρα με τις χύτρες, εάν υποθέσουμε ότι οι τρομοκράτες ήταν από την Αλ Γκάιντα. Ολες οι νοικοκυρές θα έπρεπε να είχαν φακελλωθεί πάραυτα και οι ανά την χώραν χύτρες θα έπρεπε να είχαν κωδικοποιηθή και να έφεραν ειδικό «τσιπ» το οποίο θα κατέγραφε τη δράση τους λεπτομερώς! Πόσα κοκκινιστά, πόσες σούπες, πόσα γκουλάς κοκ. Το ίδιο και οι εστιάτορες, ιδιαίτερα οι ομογενείς οι οποίοι χρησιμοποιούν ακόμη μεγαλύτερες χύτρες. Ετσι και σκάση μία απ’αυτές καταστράφηκε η Βοστώνη και τα περίχωρα! Για να μη σας πω ότι θα έπρεπε να κρατούνται όλοι όσοι έχουν χύτρες ταχύτητος σε ειδικά στρατόπεδα όπως είχαν τους Ιάπωνες στην Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια του Β’Παγκοσμίου Πολέμου! Η χυτροκτισία να θεωρήται αυτόφωρα ενοχοποιητικό στοιχείο και ο κάτοχος να διώκεται για τρομοκρατική δράση. Και στην Ελλάδα κομμένη η διαφήμιση για … «Lagostina»!
Σίγουρα η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή για να κάνουμε αστεία, αλλά δεν αποκλείεται να ακούσουμε μέτρα αντίστοιχης φαιδρότητας καθώς περνάνε οι μέρες και ο κόσμος θα συνειδητοποιή ότι το αίσθημα ασφάλειας σε δημόσιους χώρους είναι μία ακόμη ψευδαίσθηση.
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη.
