Σωστά τα είπε ο Ερντογάν, αλλά …

Του Δημήτρη Ρομποτή*

Σωστά μίλησε ο Ερντογάν όταν είπε ότι η Τουρκία δεν είναι μόνο αυτή που βρίσκεται εντός των διεθνών αναγνωρισμένων συνόρων της, αλλά ένας πολύ μεγαλύτερος χώρος που εκτείνεται από την Αδριατική έως τη χώρα των Ουιγούρων εντός της Κίνας. Και σωστά ανέφερε ότι σημερινές τουρκικές πόλεις είναι ξεκρέμαστες χωρίς τη ζωτική σύνδεσή τους με άλλες οι οποίες βρίσκονται στα όρια όμορων κρατών. Χαρακτηριστικά, έκανε λόγο για την Ανδριανούπολη την οποία συνέδεσε με τη Θεσσαλοκίνη, ενώ ανάλογες συνδέσεις έκανε και με τις πόλεις του βορείου Ιράκ τις οποίες η Τουρκία ουδέποτε έπαψε να επωφθαλμιά ούτως ή άλλως. Μίλησε επίσης και για τη Δυτική Θράκη που δεν νοείται χωρίς την Ανατολική.

Η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ (Πρωί) πήγε το θέμα ένα βήμα πιο πέρα ζητώντας δημοψήφισμα για να αποφασίσουν κάτοικοι άλλων χωρών αν θέλουν να προσαρτηθούν στην Τουρκία! Ο ανταποκριτής του “εγκύρου” ΑΠΕ μετέδωσε την πληροφορία περί δημοψηφίσματος ως μέρος της ομιλίας Ερντογάν με αποτέλεσμα να πάρη φωτιά το ΥΠΕΞ και τα, της κακιάς ώρας, κόμματα που συνθέτουν το ελλαδικό …κυνοβούλιο και να αρχίσουν τις μαζικές καταδίκες εν είδει ξορκίσματος του κακού με αποτέλεσμα να γίνουμε ακόμη μια φορά ρεζίλι σε γείτονες και συμμάχους. Τις προάλλες γράφαμε για τα καραγκιοζιλίκια των εν Αμερικές Ελλήνων ανταποκριτών με τις περούκες και τις ματογυάλες που θύμιζαν κλόουν. Οπως τώρα η Σαμπάχ και ο ανταποκριτής του ΑΠΕ προσπάθησαν αντί να βγάλουν είδηση να φτιάξουν είδηση και έβγαλαν τα μάτια τους. Τουλάχιστον αυτοί ήταν απλώς φαιδροί, ενώ του ΑΠΕ και επικίνδυνοι! Αλλά κοτζάμ Υπουργείο Εξωτερικών, με τόσους παρατρεχάμενους, δεν μπορούσε να διασταυρώση την είδηση, να την επιβεβαιώση και να έχη το πλήρες περιεχόμενο της ομιλίας Ερντογάν πριν αρχίση τις μαλακίες όπως είναι μαθημένο;;; Ούτε μπορούμε να πούμε ότι φταίει ο Κοτζιάς. Δεν έχει σταθερή γραφειοκρατία τόσο κρίσιμης σημασίας υπουργείο, ώστε να λειτουργή ανεξαρτήτως ποιός είναι ο κατά περίπτωση επικεφαλής του;

Ελεγα λοιπόν ότι καλά τα είπε ο Ερντογάν, ακόμη κι’αν πρόθεσή του ήταν να προκαλέση, συσπειρώνοντας έτι περισσότερο το αφιονισμένο από τον φανατισμό ακροατήριό του. Μόνο που αν αυτό ισχύει για την Τουρκία μία, για την Ελλάδα ισχύει εικοσι μία! Και σε αυτά τα πλαίσια θα έπρεπε να είναι οι “καταδίκες” του ελλαδικού ΥΠΕΞ και των κομμάτων, κι’όχι οι ίδιες φαιδρές υστερίες που μας έχουν καταστήσει περίγελω εντός, εκτός και επί τα αυτά! Στη λογική λοιπόν Ερντογάν, δεν νοείται Ελλάδα χωρίς τα παράλια της Μικράς Ασίας ή χωρίς έξοδο στη Μαύρη Θάλασσα. Δεν νοείται σύγχρονος Ελληνισμός χωρίς τις πόλεις της Μαύρης Θάλασσας και της παραλιακής της ενδοχώρας, συμπεριλαμβανομένης και της Ρίζας, γενέτειρας του Ερντογάν. Κι’αν η Αδριανούπολη είναι συνδεδεμένη με τη Θεσσαλονίκη, η Θεσσαλονίκη είναι συνδεδεμένη με την Κωνσταντινούπολη, το Αϊβαλί, τη Σμύρνη κι’από’κεί μέχρι την Αντιόχεια και την Κύπρο.

Ο Ελληνισμός σε όλες τις ιστορικές του φάσεις κινήθηκε κι’αναπτύχθηκε σε έναν χώρο που δεν γνώριζε σύνορα με τη σημερινή έννοια του όρου. Κι’αν έχη μαραζώσει στη “σύγχρονη” εκδοχή του αυτό οφείλεται εν πολλοίς ότι λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής και εν συνεχεία του Ψυχρού Πολέμου αποκλείστηκε στο νοτιώτερο άκρο της Βαλκανικής Χερσονήσου κι’από κέντρο της ευρύτερης περιοχής κατάντησε η παραμελημένη επαρχία του Δυτικού κόσμου, κάτι σαν τη σημερινή Θράκη για το ελληνικό κράτος. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, μια πραγματικά ρεαλιστική σύγχρονη εξωτερική πολιτική για την Ελλάδα θα έπρεπε να κινήται στις γραμμές αποκατάστασης αυτού του ενιαίου χώρου κι’όχι της εθνικιστικής περιχαράκωσης την οποία με συνέπεια υπηρετούν ημιμαθείς κομπογιανίτες από ολόκληρο το …χάσμα του κομματικού υποκόσμου.

Να διευκρινίσω, διότι δεν λείπουν οι “υπερευαίσθητες” καραψωνάρες που αφορμή ψάχνουν να βάλουν ταμπέλες σε όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους, ότι με τον όρο “αποκατάσταση” του διασαλευθέντος και κατατμημένου ενιαίου χώρου δεν εννοώ πολέμους, επιδρομές, κατακτήσεις και εν γένει πρόταξη στρατιωτικής ισχύος (αν και χρήσιμο είναι να υπάρχη). Εννοώ τον σχηματισμό ενός τέτοιου πολιτικού δόγματος που σε συνεργασία με τις γειτονικές χώρες, οι οποίες επίσης στερούνται αυτού του διευρυμένου ζωτικού χώρου, να οδηγήση στις συνθήκες εκείνες που θα κάνουν αυτή την εξέλιξη αναπόφευκτη. Δεν είναι δυνατόν μια ολόκληρη Ευρώπη να προσπαθή ουσιαστικά να γίνη αυτό που ήταν κάποτε, τόσο επί Βυζαντινής όσο και επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο ευρύτερος χώρος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, και εμείς που έχουμε κάθε λόγο να πρωτοστατήσουμε στην αναβίωσή του να φοβόμαστε και το ίσκιο μας ακόμη, γινόμενοι απομονωτικότεροι των απομονωτιστών!

Τί άλλο πρέπει να γίνη για να πάρουμε χαμπάρι ότι ο ελλαδικός ελληνισμός ασφυκτιά στα σύνορά του, μοιάζει με πόδι που το αναγκάζουν να χωρέση σε δυο νούμερα μικρότερο παπούτσι και του ζητάνε μάλιστα να τρέξη μαραθώνιο! Οι συνθήκες προσφέρονται για ανοίγματα. Η ένταξη στην ΕΕ Βουλγαρίας και Ρουμανίας ήδη έχει δημιουργήση μαζί με την Ελλάδα έναν ενιαίο άξονα ελεύθερης διακίνησης ανθρώπων και πραγμάτων. Από κοινού οι τρεις αυτές χώρες μπορούν να βάλουν στο παιχνίδι τα εθνικιστικά απομεινάρια των Σκοπίων, της Αλβανίας και της Σερβίας, ούτως ώστε αυτός ο χώρος να διπλασιαστή και να συνδεθή με την Κεντρική Ευρώπη. Εν συνεχεία πάλι από κοινού αυτές οι χώρες μπορούν να αποτελέσουν τον συνδετικό κρίκο της Τουρκίας με την Ευρώπη, ακόμη κι’αν η τελευταία δεν ενταχθεί ποτέ στην ΕΕ. Φανταστείτε λοιπόν μια ζώνη ελεύθερης διακίνησης εμπορίου, πολιτισμού, προϊόντων που θα ξεκινάει από την Αίγυπτο, Ισραήλ και λοιπή Μέση Ανατολή μέσω Τουρκίας και θα φτάνη στην Κεντρική Ευρώπη μέσω των κρατιδίων της πρώην Γιουσκοσλαυίας! Θα είναι μια υπερευρωπαϊκή ένωση εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μια ένωση η οποία έχει μακραίωνη εμπειρία αποδεγειγμένης λειτουργικότητας.

Εάν σ’αυτόν τον πλούτο προστεθεί και ο υπό εκμετάλλευση ορυκτός, με το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που διαθέτει το υπέδαφος αρκετών χωρών, η δημουργία μιας νέας υπερδύναμης (πολιτιστικής, οικονομικής) είναι θέμα χρόνου. Ο Ερντογάν, έστω και εκ του πονηρού, άνοιξε τη συζήτηση. Εναπόκειται στην Ελλάδα και στους υπόλοιπους να τη συνεχίσουν και να τη διευρύνουν…

Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.