Του Δημήτρη Ρομποτή*
Πάλι στη μόδα το άσυλο με αφορμή την πρόταση κατάργησής του εκ μέρους της κυβερνήσεως! Διαρρηγνύουν τα πανάκριβα ιμάτιά τους οι “αριστεροί” κάθε αποχρώσεως στην πιθανότητα κατάληψης του τελευταίου αυτού κάστρου ασύδοτης “δημοκρατικότητος” ενώ και το ΚΙΝΑΛ (φυτοφάρμακα, ζιζανιοκτόνα) ξαναβαπτίστηκε στα αγωνιστικά νάματα και προσανάματα του ΠΑΣΟΚ και ξεσπάθωσε υπέρ του! Επειδή ως είθισται η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, η κυβέρνησις πρέπει να υπαναχωρήση – όπως έκανε με την πιθανότητα επέκτασης του Αρχαιολογικού Μουσείου στο Πολυτεχνείο – και να βρη μια συμβιβαστική λύση στο όνομα της δημοκρατίας όπως την αντιλαμβάνεται η χαϊδεμένη πλειοψηφία των Ελλήνων που είναι καθ’έξιν, εκ του ασφαλούς και με την περιουσία των άλλων επαναστάτες. Να καταργηθή το πανεπιστημιακό άσυλο, αλλά στη θέση του, σε κοινώς συμφωνημένο χώρο, να θεσμοθετηθή κανονικό άσυλο ανιάτων επαναστατών! Η έμπνευση δεν είναι δική μου ούτε προέρχεται από κάποιο ακροδεξιό εγχειρίδιο. Στις χώρες του κάποτε υπαρκτού σοσιαλισμού, επειδή θεωρητικώς ήταν αδύνατο ένας σώφρων άνθρωπος να είναι αντικαθεστωτικός, εκλάμβαναν τοιαύτη στάση ως ψυχολογική διαταραχή και τους έστελναν στα ψυχιατρεία όπου ύστερα από έντονο χαπάκωμα και σοσιαλιστικό φροντιστήριο – χειρότερο από το χαπάκωμα – τους μετέτρεπαν σε κανονικούς τρελούς, άρα ακίνδυνους για το καθεστώς! Νομίζω, λοιπόν, ότι μια τέτοια πρόταση εκ μέρους της κυβερνήσεως, θα υπεστηρίζετο από σύμπαν το “δημοκρατικό” τόξο ενώ μέχρι και το ΚΚΕ θα ψήφιζε υπέρ, επειδή αυτοί κάτι ξέρουν …Να λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό που θα έφερνε μαζί όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου, όπως με περισσή ικανοποίηση θα παρατηρούσε και ο Αθανάσιος Ελλις στην Καθημερινή, ένα μέτρο το οποίο θα θωράκιζε έτι περαιτέρω τη δημοκρατικότητα στη χώρα μας την ίδια στιγμή που θα ικανοποιούσε και τις “επαναστατικές” προδιαγραφές μιας μερίδας “rebel without cause and without consequences”!
Είμαι σίγουρος δε, ότι τυχόν κατάθεση νομοσχεδίου για κανονικό άσυλο στο κέντρο των Αθηνών, θα άνοιγε τον δρόμο και για άλλα κοινής αποδοχής νομοσχέδια και έτσι θα φτάναμε στο σημείο τα κόμματα να εργάζωνται από κοινού για το καλό της χώρας, όπως κάνουν για το δικό τους το καλό όταν πρόκειται για νομοθεσίες ή μέτρα που αφορούν στους βουλευτάς και πολιτικούς! Εκεί να δήτε …πολιτικό πολιτισμό(sic), θα έτρεχε από τα μπατζάκια τους και θα τρέχανε από πίσω οι καθαρίστριες με το φαράσι και τη σκούπα να τα μαζέψουν!
Διότι, γιατί να το κρύψωμε άλλωστε, όπως και τα ίδια τα κόμματα είναι πολυσυλλεκτικά – με εξαίρεση το ΚΚΕ που την έννοια της πολυσυλλεκτικότητος την εξαντλεί στις οικονομικές εισφορές. Λεφτά νά’ναι κι’ας είναι τα τριάκοντα αργύρια! – έτσι και οι όποιες λύσεις που προτείνουν και θεσπίζονται οφείλουν να είναι εξίσου πολυσυλλεκτικές, πολύχρωμες, εμπριμέ και στην ούγια να γράφουν φυσική-πειραματική με τον ίδιο τρόπο που κάποτε τα τεντόπανα Πριμαβέρα γράφανε Πειραϊκή-Πατραϊκή. Οπως και στο μνημόνιο, όλα τα κόμματα οφείλουν να είναι ιδιοκτήτες των μέτρων διότι μ’αυτό τον τρόπο, βρε μαλάκες, δεν είναι κανένας υπεύθυνος! Διάχυση ευθύνης είναι ο καλύτερος τρόπος να βγάλης την ουρά σου απέξω κι’άσε την ιστορία να σε κρίνη, όταν της καυλώση, εσύ δεν θα υπάρχης ούτως ή άλλως στον μάταιο τούτο κόσμο που μέχρι να ξεκουμπιστής σκύλεψες με νύχια και με δόντια ό,τι και όσο μπορούσες!
Ασυλο λοιπόν στο κέντρο για όποιον το ζητάει ο οργανισμός του! Αλλά και ανάλογη θεραπευτική αγωγή, διότι πού ματακούστηκε επανάσταση χωρίς συνέπειες; Χαπάκωμα, αγωγή του πολίτη ή πωλητή, και ένα χέρι ξύλο δυο-τρεις φορές την ημέρα, διότι δεν νοείται σωστός επαναστάτης αν δεν τις έχη φάη μερικές φορές στη ζωή του! Επανάσταση δεν είναι να σπας, να καις και να ξυλοφορτώνης όποιον θέλεις γνωρίζοντας ότι η Αστυνομία παίζει τον ρόλο του κομπάρσου! Επανάσταση είναι να τρέμη το φυλλοκάρδι σου επειδή το πιο πιθανό είναι να σε σπάσουν στο ξύλο και να περάσης μερικές μέρες στο μπουντρούμι με τα μούτρα σπασμένα. Vivere pericolosamente όχι vivere redicolosamente! Με τέτοια ρίσκα που αντιμετωπίζουν όσοι διαμαρτύρονται αγωνιστικώς εδώ στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, πόσοι από τους χαϊδαντάδες των Αθηνών με τα χνώτα τους να μυρίζουν ακόμη Βιτάμ και σοκολατούχο παστεριωμένο γάλα, θα είχαν το θάρρος να βγουν και να αναμετρηθούν; Και χωρίς το πανεπιστημιακό άσυλο να τρέξουν μετά να τρυπώσουν σαν τα ποντίκια …
(Στο εξής θα λαμβάνετε κείμενα από τα info@neohellenika.com και dondemetrio@neohellenika.com Κοιτάξτε στην κατηγορία “spam” σε περίπτωση που δεν τα δείτε στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό σας.)
*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Λιώνουν οι πάγοι στη Γροιλανδία! Στο ψυγείο μου να δω πότε!
2) Μήπως αντί “τί ζώδιο είσαι” να ρωτάμε καλύτερα “τί ζώο είσαι”;;;