Του Δημήτρη Ρομποτή*
Στην ομογένεια κυκλοφορούν πολλά θέατρα, απαντώνται και εις τας καλυτέρας των εκδηλώσεων, στους πλέον ανύποπτους των χρόνων! Θά’λεγα δε, ότι ξενίζει η απουσία τους, όποτε, πολύ σπανίως, συμβεί να μην τους συναντήσης κάπου, καθώς αποτελούν πλέον οργανικό μέρος του ελληνοαμερικανικού γίγνεσθαι. Εχει γεμίσει ο τόπος θέατρα, η «οργανωμένη» ομογένεια είναι μια διαρκής παράσταση για να μην μπορή κανείς να χάση το θέαμα και να μείνη εκτός. Ας, μην ξεχνάμε ότι είμεθα εκ παραδόσεως θεατρικός λαός, τόσο στον «κοσμικό» όσο και τον «εκκλησιαστικό» χώρο, συν τοις άλλοις οι περισσότεροι από εμάς γαλουχηθήκαμε στο θέατρο σκιών, γνωστό και ως Καραγκιόζη, άρα πληρούμε όλες τις προϋποθέσεις να εξελιχθώμεν φυσιολογικώς σε …θέατρα εφόσον θεωρήσωμεν ότι αυτό απαιτούν αι κατά περίπτωσιν συνθήκαι. Ωστόσο, ας μην εντρυφήσωμεν περισσότερον εις τα κοινωνιολογικάς παραμέτρους του θέματος, καθώς άλλος είναι ο λόγος της σημερινής αναφοράς. Εδώ και μερικές εβδομάδες μπορεί κανείς να δη στην Αστόρια ένα πραγματικό θέατρο και να γελάση με την ψυχή του χωρίς τις ενοχές ή ενοχλητικές σκέψεις που έρχονται σαν ερινύες βλέποντας τα άλλα «θέατρα» που λέγαμε στην αρχή, για το πού καταντάει ένας άνθρωπος ή ένας λαός.
Πρόκειται για το έργο «Τρελάθηκε η γυναίκα μου» σε σκηνοθεσία Λουκά Σκιπητάρη ο οποίος για μια ακόμη φορά, αισθανόμενος τη δημιουργική φαγούρα ανήσυχου ανθρώπου, απαράτησε την ηρεμία του στην ειδυλλιακή Κονεκτικούτη και ήρθε στην Αστόρια να ανεβάση θέατρο στα …θέατρα! Μεγάλο το εγχείρημα και ανελέητος ο ανταγωνισμός, θέλει όμως αρετή και τόλμη η δημιουργικότητα στην …ωμογένεια, ειδάλλως θα κατέβη η αυλαία και θα μείνη μόνο η …καυλαία! Παρεσύρθην όμως και ξέφυγα του αμέσου θέματος. Στην παράσταση συμμετέχουν γνωστοί ηθοποιοί και οι μέχρι τώρα κριτικές από όσους πήγαν να τη δούν είναι άριστες. Εγώ θα πάω απόψε κατά πάσα πιθανότητα, γιατί τις προηγούμενες εβδομάδες ήμουν εντόνως απησχολημένος με τον μείζερο, μείζονα ήθελα να πω, Ελληνισμό και δεν άδειασα. Συνιστώ να κάνετε και εσείς το ίδιο καθώς οι παραστάσεις τελειώνουν αυτό το Σαββατοκύριακο. Συγκεκριμένα, απόψε Παρασκευή και αύριο Σάββατο, αρχίζουν στις 8 το βράδυ, ενώ την Κυριακή θα έχουν δύο παρουσιάσεις, 3 το απόγευμα και 7:00 το βράδυ. Οι παραστάσεις γίνονται στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς (υπάρχει και ανίερη, δηλαδή;) Αρχιεπισκοπής που βρίσκεται, για όσους δεν γνωρίζουν, στη συμβολή της Οδού Κρένεντ και της Λεωφόρου Νιούταουν. Για κρατήσεις θέσεων ή περισσότερες πληροφορίες ο τηλεφωνικός αριθμός είναι (718) 721-7610. Η αίθουσα είναι σε πολύ καλή κατάσταση, έχει θέρμανση ενώ διατίθεται και δωρεάν στάθμευση στην Ρωμαιοκαθολική εκκλησία που βρίσκεται ακριβώς απέναντι (χωρίς να χρειαστή να ανάψετε κερί ή να πληρώσετε κάτι). Μπορείτε επίσης να φέρετε και τους μη ελληνικής καταγωγής φίλους ή συγγενείς σας, καθώς γίνεται προβολή υπερτίτλων στην αγγλική, άρα μπορούν να παρακολουθήσουν άνετα το έργο. (Εγώ θα καλέσω τους Κορεάτες και Κινέζους γείτονές μου και μετά την παράσταση θα με βγάλουν να φάμε σκύλο στιφάδο με κατσαρίδες α λα πολίτα για ορντέβρ και φρεσκοχτυπημένο γλυκό λάσπης για ντιζέρτ.) Δεν έχουμε λοιπόν καμμία δικαιολογία να μην πάμε και μην ακούσω λέξη!!! Φροντίστε να είστε όλοι εκεί γιατί θα πάρω απουσίες …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Κάπου άκουσα ότι το γέλιο ανεβάζει την πίεση, οπότε αν είστε υπερτασικοί και υποφέρετε από …ιππόταση όπως εγώ, επειδή θα ξεκαρδιστήτε, πάρτε καλού κακού τα χάπια σας μην σας έρθη τίποτα και χαλάση η παράσταση δηλαδή …
ב”ה
21 Cheshvan 5775 November 14, 2014
On the Road to Improved Stage Performances
For a dozen years, Theatron Inc., a non-profit corporation, based in Astoria, has been mounting live bilingual performances at the Hellenic Cultural Center Theater, 27-09 Crescent Street. With much anticipation, I attended the latest presentation of the current comedic offering, My Crazy Wife!, has an eight-member cast: Manos Pantelidis (Manos), Larisa Antypa (Anna; also presenting costumes), Nikos Karas (Giorgios), Eleni Coundi (Yiouli), Alexandra Skendrou (Vaso), Vaso Campouri (Olga), John Kallianiotis (Giannis), and Elena Paloumpis (Billy).
The artistic troupe included: director Loukas N. Skipitaris, his brother Kostas N. Skipitaris as set designer, stage manager Alexandros Ammohostianos, lighting-sound-music by Thanasis Tzouvelis, graphic designer Christiana Davies, set construction assistant Dimitris Kosmidis; and employing his velvety voice with announcements and arranger of English supertitles, a friend who shares my grandson’s name, Alexandros Vlemos.
It is always nice to applaud the efforts of our Greek-American community to seize every opportunity to actualize such talents we may have hidden, living in this blessed continental New World outpost. However, we cannot be surprised to find that even the best intentions to give flawless, convincing interpretations in this difficult performing art, for, after all, we bear the scars of insufficient and incomplete education in our native land, yet another demonstration for maintaining that we all suffer from the underdeveloped status of Greece.
The story line is disarmingly simple: a wealthy business man, and his psychiatrist friend are often gallivanting late into the night, frequenting cabarets and the beautiful dancers found there, pretending engagement in protracted commercial deals. While the protagonist’s wife schemes to find out about her husband’s nocturnal life by feigning insanity, the psychiatrist advises his rich friend to similarly act nutty in order to find out whether his wife, Anna, is truly crazy.
With our native land still in the grips of a long-term econo-social-political crisis, with only a glimmer of reported nascent recovery, laughter may be an antidote for the widespread emotional depression which has claimed more than 5,000 lives to suicide. The play unwittingly depicts conventional attitudes of misogyny — husbands are domineering, even autarchic — and an exaggerated sense of entitlement projected by an insensitive privileged class towards hired domestic help Vaso — affecting an accent and attitudes from the unknown village of her birth, finding herself a maid in Athens — interprets her role with uncanny effect, while learning to manipulate her master as she extracts increasing sums to assure her silence in his battle of wills with his wife.
The multi-leveled messages, delivered in shouting dialogue reminiscent of Greek-TV news panel discussions, were not so complimentary of the culture we immigrants left behind, reinforcing facile stereotypes and not-so-hilarious prejudices; but I felt immensely satisfied contemplating the thought that we, of the Matathias family, gained so much exposed to the liberal, democratic ethos of our beloved USA, continuing to thrive and contribute in all spheres of human endeavor (in my next life, I plan to return as a born-American, the better to skip the immigration agency, INS)!
More, and as I count the days to my own supportive role as Avram the Papa, in this year’s Bayswater Players premiere of Fiddler on the Roof, November 20 (718-239-9500), an intriguing idea crossed my mind: wouldn’t it be just splendid if I were drafted for a bilingual bit part in a future show of Theatron Inc? Meanwhile, I joined the director’s plea that Greek-American come in droves, the venue was half-filled when I was there, to attend and fill any of the remaining $30 seats on: November 15 (8 PM); 16 (3 & 7:30 PM); 21 (8 PM); 22 (8 PM); concluding 23 (3 & 7:30 PM), and, please, spare us promotion of the notoriously biased, and misnamed http://www.hellasfm.us. Kali tyxi, Good luck! Shabbat shalom.
Sincerely, and with fraternal affection,
Asher
*You probably have heard this: http://www.youtube.com/watch?v=VQ9ksJ0aSYw I had the pleasure of attending the “Fiddler on the Roof” musical by Chaim Topol himself in 2005 (then 72-years old) in Sydney with my wife and son. He was just amazing, singing and dancing like a 23-year old, full of pathos that was evidently lacking in the rest of the (Australian) cast. Kind regards, G.A., New South Wales, Australia
**Thanks! I have never heard the Greek version before, although I have listened to and seen other foreign language productions on the internet. The Japanese one was particularly interesting!!! B.S., East Rockaway, NY
***THANK YOU. GARY F., Teaneck, NJ