Πριν οχτώ χρόνια στο Νιου Χάμσαϊρ…

Του Δημήτρη Ρομποτή*

Πριν οχτώ χρόνια, τέτοιες μέρες, αποφάσισα να κάνω ρεπορτάζ παραμονή των προκριμματικών στο Νιου Χάμσαϊρ. Τηλεφώνησα στον εκεί επίτιμο κομματάρχη των Δημοκρατικών, τον Κρις Σπύρου, ο οποίος μου είπε να πάω να τον βρω στο στρατηγείο του, ένα της κακιάς ώρας ελληνικό, τρόπος του λέγειν, εστιατόριο που για να φας εκεί θα έπρεπε να είσαι τυφλός ή λιμασμένος. Πήρα τον δρόμο μεσ’ το κωλόκρυο, αφού και τότε όπως σήμερα έριχνε χιονόνερο, και μετά από τρεισήμισυ ώρες δρόμο έφτασα στο Μάντσεστερ και πήγα κατ’ευθείαν στο εν λόγω εστιατόριο. Είδα τον Σπύρου που μίλαγε με τον Λάνυ Ντέιβις, εξ απορρήτων και επιτελάρχη του ζεύγους Κλίντον, και μου έκανε νόημα να τον περιμένω να τελειώση.

Σε ένα τραπέζι παραδίπλα κάθονταν δύο Σπανιόλοι (στα ομογενεικά έτσι ονομάζονται συλλήβδην οι κάτοικοι της Κεντρικής και Νοτίου Αμερικής, όχι οι Ισπανοί) που αν και έμοιαζαν με εργάτες κουζίνας το ντύσιμό τους πρόδιδε άλλη, λιγότερο …σοβαρή ιδιότητα. Τους πλησίασα και σε άπταιστα ισπανικά Καστίλλης, με το θειθ και με το θαθ μου, τους ρώτησα ποιοί είναι και τί κάνουν εκεί. Φυσικά ψάρωσαν. Ολοι οι Σπανιόλοι ψαρώνουν όταν τους μιλάς ηβηρικά ισπανικά όπως οι Αμερικανοί με τους Εγγλέζους. Μπορεί να λες ό,τι μαλακία θέλεις, εφόσον τη λες με εγγλέζικη προφορά κάθονται όλοι προσοχή, από δήμαρχο μέχρι κλητήρα (εδώ που τα λέμε, όχι και πολύ μεγάλη η διαφορά)!

Στο θέμα μας, όμως. Οι δύο Σπανιόλοι τα χρειάστηκαν και έναν ακόμη λόγο,  σου λέει μήπως ετούτος είναι κανένας Ισπανός κατάσκοπος, από αυτούς που είναι γεμάτη η λατινική Αμερική, και μας πήρε στο κατόπι να μας ξεβρακώσει; Ετσι κατάλαβα ότι σκέφτηκαν μόλις ο ένας από τους δύο έσπευσε να μου δώση την κάρτα του, πριν τη ζητήσω, και μου εξήγησε ότι είναι ο πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού της Ονδούρας και ο δεύτερος ο δήμαρχος της πρωτεύουσας Τεγκουσιγκάλπας. Μετά τα σχετικά «ενκαντάδο» και «Λα Τουρ Μεσιέ, Λα Τουρ Μαντάμ», έσπασε ο πάγος, ήρθαν στα συγκαλά τους και ο δήμαρχος μου είπε ότι επρόκειτο να θέση υποψηφιότητα για πρόεδρος (της Ονδούρας, όχι των ΗΠΑ) και είχε έρθει στο Μάντσεστερ του Νιου Χάμσαϊρ επειδή ο Σπύρου του κανόνισε να φωτογραφηθή με τη Χίλαρυ και ήδη οι φωτογραφίες είχαν σταλεί στις μεγαλύτερες εφημερίδες της Τεγκουσιγκάλπας προκειμένου να δουν τί είδους «κονέξια» έχει ο φέρελπις υποψήφιος.

Ο πρόεδρος του ΕΟΤ Ονδούρας είχε ελληνικό επώνυμο κι’όταν τον ρώτησα μου είπε ότι όντως είναι ελληνικής καταγωγής, από την Κρήτη συγκεκριμένα. Και εφόσον εκδίδω περιοδικό με κάλεσε να επισκεφτώ επισήμως την Τεγκουσιγκάλπα πράγμα που (κακώς) δεν έκανα. Εν συνεχεία και οι δύο μου εξήγησαν επί μακρόν τα ολέθρια λάθη του εν ενεργεία προέδρου και γιατί ήταν επιτακτική ανάγκη για το μέλλον της Ονδούρας να βγη ο δήμαρχος πρόεδρος στις επερχόμενες εκλογές. Εγώ συμφώνησα ενθουσιασμένος και είπα ότι πρέπει να σταματήση η διαφθορά πάραυτά αν είναι η χώρα να δη προκοπή! Και ο δήμαρχος συμφώνησε και επηύξησε με τη βολική διευκρίνιση να σταματήση η διαφθορά «του προέδρου πάραυτα»! Για να μην ξεχνιόμαστε, είπα στον επικεφαλής του ΕΟΤ Ονδούρας να βάλη καμμιά διαφήμιση στο περιοδικό διότι δεν είναι λίγοι οι ομογενείς που αγοράζουν εξοχικά στην Κόστα Ρίκα και την Καραϊβική (αυτοί προκειμένου να ξεφύγουν από τις γυναίκες τους αγοράζουν και στην Αλάσκα), γιατί όχι και στην Τεγκουσιγκάλπα λοιπόν που έχουμε και δικούς μας ανθρώπους;

Διαφήμιση φυσικά δεν είδα κι’ούτε περίμενα κάτι τέτοιο, έριξα άδεια και έπιασα άδεια. Ούτε ξέρω αν ο συμπαθής και νεαρός σε ηλικία δήμαρχος έγινε πρόεδρος. Μάλλον όχι, ειδάλλως ο Κρις θα είχε γίνει υπουργός Εξωτερικών! Η δε Ονδούρα εξακολουθεί να έχη τα χάλια της και οι μόνοι τουρίστες που γνωρίζω ότι πάνε εκεί, παρά τις πανέμορφες, συγκρινόμενες με της Λευκάδος, παραλίες, είναι κυρίως έμποροι ναρκωτικών.

Πριν σπεύσετε να συμπονέσετε την Ονδούρα για τα χάλια της, συνέβη κάτι παρόμοιο με Ελληνα βουλευτή ο οποίος επολιτεύετο στον Πειραιά μερικά χρόνια πριν γνωρίσω τον δήμαρχο της Τεγκουσιγκάλπας. Συγκεκριμένα, ο πολιτευτής τηλεφώνησε σε γνωστό του εδώ και του είπε ότι έρχεται Νέα Υόρκη και θέλει να τον πάη σε μια πόλη έξω από την Ουάσινγκτων. Πράγματι, οδήγησαν περίπου πέντε ώρες και φτάσανε σε ένα κωλοχώρι, έξω από μια εκκλησία. «Περίμενε», του λέει ο πολιτευτής. Σε λίγο άνοιξε η πόρτα και βγήκαν καμμιά εκατοστή μαύροι με τον Γερουσιαστή Εντ Κένεντυ. Δίνει λοιπόν μια φωτογραφική μηχανή στον φίλο του ο βουλευτής και του λέει «θα πάω δίπλα του να τον χαιρετίσω και εσύ τράβα φωτογραφίες». Οπερ και εγένετο. Μερικές μέρες μετά, «έγκριτες» εφημερίδες των Αθηνών δημοσίευσαν τη φωτογραφία με αναφορά στις επαφές που είχε ο εν λόγω βουλευτής με τον Γερουσιαστή Κένεντυ στις ΗΠΑ! Σαν τη «συνάντηση» Ομπάμα-Βαρουφάκη πέρυσι, κατά τον εορτασμό της Ελληνικής Ανεξαρτησίας στον Λευκό Οίκο! Τον χαιρέτισε ο Ομπάμα κι’ο άλλος ήθελε να το εμφανίση σαν συνομιλία ουσίας. Πάλι καλά που δεν το χαρακτήρισε …συνουσία να παρεξηγηθούμε κιόλας! Για το «ρέκορντ», ο Πειραιώτης βουλευτής δεν ήταν ο Νιώτης ή ο Τραγάκης…

Πίσω πάλι στο εστιατόριο του Νιού Χαμσάιρ. Μετά από λίγη ώρα τελείωσε την κουβέντα ο Κρις Σπύρου και αποχαιρέτισα τους συμπαθείς Ονδουρανούς για να κάνω τη συνέντευξη που ήθελα. Εκτός του Σπύρου μου μίλησε και ο Λάνυ Ντέιβις. Σε παρατήρησή μου ότι μια μέρα πριν τις εκλογές η Χίλαρυ ήταν πάνω από πέντε μονάδες πίσω, ο Κρις χτυπιόταν ότι θα κερδίση σίγουρα, δεν υπήρχε περίπτωση στην πολιτεία του να μην βγη ο δικός του υποψήφιος! «Εδώ κάνω εγώ κουμάνο», μου είπε.

Το βράδυ της ίδιας μέρας πήγα στη συγκέντρωση της Χίλαρυς σε αίθουσα του αεροδρομίου του Μάντσεστερ. Μέχρι να έρθη το ζεύγος Κλίντον ήμουνα με τους άλλους δημοσιογράφους, μεταξύ των οποίων και τον Τζωρτζ Στεφανόπουλο. Του λέω, πώς βλέπεις τα πράγματα, θα κερδίση η Χίλαρυ; «Πολύ δύσκολα», μου είπε.

Τελικά η Χίλαρυ κέρδισε με 10 πόντους διαφορά, αν δεν κάνω λάθος. Ο Κρις Σπύρου είχε δικαιωθεί διαψεύδοντας τα μέχρι τελευταίας στιγμής προγνωστικά. Οι μικρές πολιτείες όπου οι προσωπικές γνωριμίες παίζουν μεγαλύτερο ρόλο είναι πάντα απρόβλεπτες. Και δεν σημαίνει ότι όποιος κερδίσει γίνεται πρόεδρος, κάτι που η Χίλαρυ γνωρίζει πολύ καλά γιατί την ξανάπαθε. Η πρωτιά πάντως είναι σημαντική κι’όχι μόνο για συμβολικούς λόγους αφού όσοι πάνε καλά σε Αϊόβα και Νιου Χάμσαϊρ θα δουν τα πορτοφόλια των μεγάλων υποστηρικών να ανοίγουν διάπλατα. Και στις ΗΠΑ μπορεί κανείς να κερδίση με λιγότερους ψήφους όπως απέδειξε η περίπτωση Τζωρτζ Μπους του υιού, όχι όμως και με λιγότερα λεφτά…

*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.

ΥΓ: 1) Ο κ. Τσίπρας είναι ο πρώτος ηγέτης που επισκέπτεται το Ιράν μετά τη μερική άρση του οικονομικού αποκλεισμού (εμπάργκο). Μην ξεχνάμε ότι ήταν και ο πρώτος ηγέτης που εισήγαγε στην Ευρωπαϊκή Ενωση το ντύσιμο του …Αχμαντινεζάντ!

2) Στις αγορές η Ελλάς είναι μονίμως η …αγοραία!