Του Δημήτρη Ρομποτή*
Φαίνεται ότι οι δεήσεις υπέρ ευπεψίας του Παναγιωτάτου εκ μέρους του εδώ χριστεπωνύμου πληρώματος εισακούσθησαν εν μέρει και απεφεύχθησαν τα χειρότερα με την επιλογή – δεν πρόκειται για εκλογή, όποιον θέλει επιβάλει ο Βαρθολομαίος – του Μητροπολίτου Προύσσης Ελπιδοφόρου ως νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής. Με βάση τα ονόματα που κυκλοφορούσαν μέχρι χτες και τα οποία έριχναν ως δολώματα δεξιά κι’αριστερά για να ζυγίσουν αντιδράσεις, ο Ελπιδοφόρος ήταν το “φαβορί”. Δεν μπορούμε όμως να πούμε, όσο κι’από όπου κι’αν το τραβήξουμε, ότι είναι ο ενδεδειγμένος για αυτή τη θέση. Αφενός πρόκειται για “παιδί” του πατριάρχη και ο κίνδυνος να διορίση κάποιον που θα είναι τελείως του χεριού του επαληθεύτηκε, αφετέρου είναι Τούρκος υπήκοος με ό,τι αυτό συνεπάγεται και τρίτον και …επιμηκέστερον, δεν έχει την εμπειρία της Αμερικής. Το μόνο …ελπιδοφόρο εν προκειμένω είναι ότι νέος ων και φιλομαθής έχει τη δυνατότητα να μάθη γρήγορα και να προσαρμοστή εφόσον βέβαια το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος λόγω μορφώσεως, χαρίσματος αλλά και ηλικίας έδινε την εικόνα ενός πιο ανεξάρτητου εκκλησιαστικού ηγέτη και με τον σεβασμό που ενέπνεε συγκρατούσε κάπως τις φυγόκεντρες δυνάμεις που δικαιολογημένα υπάρχουν – δεν είναι “αίρεση” να ζητάη κανείς ανεξαρτησία ή και αυτοκεφαλία της εδώ εκκλησίας τη στιγμή που με τόσα ρίσκα ο πατριάρχης έκανε το ίδιο στην Ουκρανία! Καλύτεροι είναι αυτοί από εμάς; Λυσσάξανε να φάνε τον Δημήτριο μια ώρα αρχύτερα και ανοίξανε τους ασκούς του Αιόλου που αναμένεται να τους πάρουν και να τους σηκώσουν! Το θέμα είναι ότι μαζί τους μπορούν να πάρουν και την εδώ εκκλησία όπως την ξέρουμε …
Ηδη προέκυψε κόντρα με το Αρχεπισκοπικό Συμβούλιο που μέσω επιστολής του χτες ζητούσε αναβολή για έναν μήνα της εκλογής αρχιεπισκόπου προκειμένου να καταθέση συμβουλευτική λίστα με πέντε ονόματα σύμφωνα με το “ραγιάδικο” καταστατικό που ο ίδιος ο οικουμενικός πατριάρχης έχει δώσει στην εδώ αρχιεπισκοπή. Βέβαια ο Βαρθολομαίος είχε προ πολλού αποφασίσει ποιόν θέλει οπότε δεν μπήκε στον κόπο ούτε να απαντήση, πολύ περισσότερο δε να περιμένη. Αυτό όμως δεν θα περάση έτσι, αναμένονται πολλές και ποικίλες αντιδράσεις. Και είναι κρίμα ένας νέος άνθρωπος όπως ο Ελπιδοφόρος να ξεκινήση τη διακονία του κατ’αυτόν τον τρόπο, ως πρόεδρος δηλαδή, συλλόγου που εξελέγη με νοθεία και ένα μέρος των μελών ούτε που τον αναγνωρίζη.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ένας ευφυής και σοβαρός, δεν κουράζομαι να το επαναλαμβάνω, άνθρωπος είναι θύμα της θέσης του, υποχρεωμένος να περπατάη σε τεντωμένα σκοινιά τα οποία κρατούν οι Τούρκοι. Προέχει και είναι επόμενο, αν το σκεφτή κανείς, η διατήρηση και προστασία του θεσμού που υπηρετεί και οι κοινότητες της διασποράς είναι δυστυχώς για άρμεγμα πρωτίστως και δευτερευόντως για πολιτική δύναμη την οποία εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως το τουρκικό κράτος. Μέχρι ραντεβού του Ερντογάν προσπαθούσαν να κλείσουν όταν είχε έρθη εδώ και δεν ήθελε να τον δη κανένας Αμερικανός… Εάν και εφόσον το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν αλλάξη έδρα – λειτουργική έδρα, δηλαδή διοίκηση και υπηρεσίες, διατηρώντας έστω συμβολικά την παρουσία του στην Κωνσταντινούπολη – οι ελληνικές κοινότητες της διασποράς και ιδιαιτέρως των ΗΠΑ που είναι η πιο σημαντική πολιτικά και οικονομικά θα περνούν πάντα σε δεύτερη και βάλε μοίρα!
Στην υπόθεση της εδώ Εκκλησίας θα πρέπη κάποια στιγμή να μπη η Εκκλησία της Ελλάδος μέλη της οποίας ήταν και είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοί που την έφτιαξαν. Και επειδή δεν θα ήθελε να κοντράρη εξ αρχής το Οικουμενικό Πατριαρχείο – σημειωτέον, μόνον η Ελλάς και η Κύπρος αναγνωρίζουν τη διοικητική οικουμενικότητά του για αυτό και οι κοινότητες της ελληνικής διασποράς υπάγονται απευθείας στην Κωνσταντινούπολη – μια καλή αρχή θα ήταν η ίδρυση “μετοχίων”, ναών και κοινοτήτων δηλαδή που θα υπάγονται στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών ή στις κατά τόπους ελλαδικές μητροπόλεις. Ετσι, θα υπάρχη choice για τους πιστούς και θα ξέρουν ότι οι κόποι τους, πουλώντας σουβλάκια στα φεστιβάλ, για να χτίσουν εκκλησίες, σχολεία και άλλα ιδρύματα, δεν θα κινδυνεύουν να καταλήξουν στην υπηρεσία του …τουρκικού κράτους!
Η Ελλάδα άραγε, γιατί δεν έχει πατήσει πόδι όλα αυτά τα χρόνια; Tί περιμένουν, να χαθούν όλα και μετά να τρέχουν κατόπιν εορτής ως συνήθως;
(Στο εξής θας λαμβάνετε την εισαγωγή του σημειώματος από τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις info@neohellenika.com και dondemetrio@neohellenika.com Κοιτάξτε στην κατηγορία “spam” σε περίπτωση που δεν το δείτε στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό σας
*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
