του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*
Εκεί όπου η Ελλάς ευρίσκετο σε χειμερία νάρκη για καμμιά 50αριά χρόνια, ξύπνησε απότομα κι’άρχισε να παράγη αποτελέσματα σε θέματα ΑΟΖ τα οποία έως πρότινος ήταν θεωρητικού κυρίως περιεχομένου. Βέβαια, όταν κοιμάσαι επί μακρόν και προσπαθής τελευταία στιγμή να βρης λύσεις, δεν μπορεί αυτές να είναι τέλειες – δεν θα μπορούσαν να είναι ούτως ή άλλως. Μετά τη συμφωνία με την Ιταλία λοιπόν, η Ελλάς κατέληξε σε μνημόνιο με την Αίγυπτο για μερική διευθέτηση ΑΟΖ. Η εξέλιξη είναι άκρως θετική για τα ελληνικά συμφέροντα από όποια πλευρά και να τη δη κανείς. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν έχω καμμία διάθεση να συνηγορήσω υπέρ της παρούσης ή άλλων κυβερνήσεων. Εγώ είμαι πάντα απέναντι σε κάθε εξουσία γιατί αυτό επιβάλλει το καθήκον μου ως αδέκαστου – και αδέκαρου – κριτή! Η συμφωνία λοιπόν είναι θετική γιατί επίσημα πλέον καθιστά το τουρκολυβικό μνημόνιο παράνομο – αν και όχι άκυρο, ενώ παράλληλα φέρνει την Ελλάδα να κατοχυρώνη ένα μέρος της τεράστιας ΑΟΖ που δικαιούται και μέχρι τη διευθέτηση με την Ιταλία ήταν απλά δικαίωμα (όπως τα 12 μίλια χωρικά ύδατα). Τώρα, επειδή και τα δύο μνημόνια, με Ιταλία και Αίγυπτο, έγιναν υπό πίεση, δεν θα μπορούσαμε να πάρουμε 100% από ό,τι δικαιούμαστε. Ακόμη όμως κι’αν δεν πιεζόμασταν, πάλι θα κάναμε υποχωρήσεις, αφού οι άλλες δύο χώρες δεν βιάζονταν να συμφωνήσουν όπως έδειξε και η μακροχρόνια διαδικασία που δεν είχε καταλήξει πουθενά. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού πόσο μάλλον όταν έχης ανάγκη! Η Αίγυπτος πήρε χοντρικά το 55% και εμείς το 45% από κάτι που δεν είχαμε ούτως ή άλλως. Να μην ξεχνάμε όμως ότι αν το Κάιρο είχε συμφωνήσει σε ΑΟΖ με την Τουρκία, όπως προσπάθησε και πρόσφατα να κάνη ο Ερντογάν, η Αίγυπτος θα έπαιρνε πολύ μεγαλύτερη ΑΟΖ από ό,τι τώρα και σε εμάς θα μένανε τα …αποφάγια! Εκτός κι’αν κάποιος πιστεύη ότι θα πηγαίναμε σε πόλεμο με Τουρκία και Αίγυπτο για να υπερασπίσουμε κυριαρχικά δικαιώματα που δεν έχουμε καν ανακηρύξει!
Οπως παρατήρησαν εμπειρότεροι εμού, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα επειδή στην Κρήτη, νησί μεγαλύτερο από το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μάλτας, δεν δόθηκε πλήρη επήρεια. Πράγματι, αυτό το σημείο του πακέτου αδυνατίζει κάπως τη θέση μας σε μια μελλοντική διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Ωστόσο, η Ελλάς δεν είναι νησιωτική χώρα, ας έχη χιλιάδες νησιά, και η ΑΟΖ της δεν πρέπει να θεωρηθή κομματιαστά αλλά συνολικά (παρά τα επιμέρους τα οποία δεν μπορούν να γίνουν κανόνας. Τα νησιά βρίσκονται σε άμεση συνέχεια με την ηπειρωτική χώρα, δεν είναι στην …Πολυνησία!), άσχετα αν η παρούσα συμφωνία είναι τμηματική. Κάποτε θα γίνη συνολική, αυτό υποδηλώνει το τμηματικό του χαρακτήρα της, απλά η Αίγυπτος στην παρούσα φάση, παρά την ουσιαστική υπηρεσία που μας προσφέρει, δεν θέλησε να φτάση στα άκρα με την Τουρκία. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να γίνη εφόσον η Αγκυρα επιτεθή στη Σύρτη. Τότε θα είναι η Ελλάς σε θέση ισχύος αναφορικά με την Αίγυπτο και θα μπορή να διεκδικήση καλύτερη συμφωνία για την υπόλοιπη ΑΟΖ. Το θέμα δεν έχει τελειώσει και δεν ξέρουμε και τις ακριβείς λεπτομέρειες του πακέτου. Οσον αφορά στο κοίτασμα του Ηροδότου, μπορεί η Αθήνα να υποχώρησε κάπως, εξακολουθεί όμως να έχη ένα μεγάλο κομμάτι. Σε καμμία περίπτωση δεν πρόκειται για εθνική ήττα, αλλά για επιτυχία, χωρίς θριαμβολογίες βέβαια, διότι έτσι φαινόμαστε απελπισμένοι – και είμασταν, αφού για μια ακόμη φορά …ενεργηθήκαμε αντιδραστικά σε σχέση με την Τουρκία. Ηταν ο φόβος του τουρκολιβυκού μνημονίου που μας ξύπνησε γιατί μας έφερε σε πολύ δυσχερή θέση. Επί του παρόντος προέχει η συμφωνία να επικυρωθή από τα δύο κοινοβούλια το ταχύτερο ώστε η κοινοποίηση του ΟΗΕ να την περιλάβη μαζί με το τουρκολιβυκό μνημόνιο για να δηλώνεται η έμπρακτη πολιτική αμφισβήτησή του.
Οπως προείπα το θέμα δεν έχει τελειώσει. Η Τουρκία το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα προσπαθήση να αμφισβητήση έργοις την ελληνική ΑΟΖ, όπως και την αιγυπτιακή πλέον. Ο χώρος γύρω της όμως στενεύει και τα πράγματα δεν θα είναι καθόλου εύκολα για την ίδια. Αφήστε που δεν θα μιλάμε για θεωρητικά δικαιώματα, αλλά για διακηρυγμένα. Εάν θα συνεχίση τον δρόμο της πειρατείας, η Ελλάς θα πρέπη να είναι έτοιμη να απαντήση και στρατιωτικά αν χρειαστή. Οπως έδειξε η ελληνική απάντηση στην πρόσφατη τουρκική Νάφτεξ, αυτή τη γλώσσα την καταλαβαίνη η Αγκυρα και τη φοβάται. Επί του παρόντος προέχει η όσο το δυνατόν αμεσότερη και πληρέστερη ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων όπως και η τελική ανάθεση σε εταιρίες των οικοπέδων νοτίως της Κρήτης ώστε να αρχίσουν οι έρευνες το συντομότερο δυνατόν.
Πολλοί λένε ότι με τη συμφωνία ενταφιάστηκε και η προοπτική να συνδεθή η ΑΟΖ της Ελλάδος με αυτή της Κύπρου. Να μην ξεχνάμε όμως ότι αυτό το ενδεχόμενο κινείται μάλλον στη σφαίρα του ονείρου επειδή φροντίσαμε εξ εγκληματικής αμελείας να μείνη η Στρογγύλη ακατοίκητη. Σ’αυτό δεν μας φταίνε οι Τούρκοι ούτε οι Αιγύπτιοι, αλλά η ανυπαρξία εθνικής πολιτικής. Ακόμη όμως και με κάποιες εκπτώσεις, αν ποτέ η Τουρκία αποφασίση να συζητήση εποικοδομητικά, θα είναι πολύ μεγάλη επιτυχία αν με βάση τη μέση γραμμή, η Ελλάδα πάρη 45% και η Τουρκία το 55%! Επαναλαμβάνω, με βάση τη μέση γραμμή και το κλείσιμο των κόλπων, δεν μιλάω για διαμοιρασμό της ΑΟΖ που επιδιώκει η Αγκυρα. Και ο μόνος τρόπος να συνετιστή η Τουρκία, είναι αν στριμωχθή πανταχόθεν και αντιληφθή ότι κινδυνεύει να μείνη τελείως εκτός!
(Εάν δεν επιθυμήτε να λαμβάνετε το πόνημά μου, παρακαλώ ενημερώστε με και θα σας αφαιρέσω από τη λίστα.)
*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος …Δικτατορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!
ΥΓ: 1) Ελαβα ένα δέμα από τη Σκύρο και μου κόστισε 10.000 δολάρια σε μεταφορικά! Ητανε λέει …σκυρόδεμα!
2) Αλλο βασιλομήτωρ κι’άλλο μήτηρ της Βασίλως!
3) Καταπιέζονται οι Μαπούτσες στη Χιλή και έχουν εξεγερθεί! Μόνο στη Χιλή;;;
4) Οι Ελληνες γέννησαν τη δημοκρατία, όχι η Ελλάς!
