Του Δημήτρη Ρομποτή* Εσχάτως, όχι τόσο για λόγους δικαιοσύνης, όσο εξαιτίας της στριμοκωλίασης που έχουν επιφέρει εν Ελλάδι τα απανωτά μνημόνια, έχει ξεπεταχτεί, όπως τη Ρωμιοσύνη του Γιάννη Ρίτσου, το θέμα της αποπληρωμής του καταναγκαστικού δανείου που υποχρέωσε το Γ’ Ράιχ την κατοχική κυβέρνηση των Αθηνών να συνομολογήση. Με σημερινά δεδομένα, το ύψος του ποσού που απομένει να πληρώση η Γερμανία στην Ελλάδα είναι ηλιγγιώδες, κάποιοι λένε ότι ξεπερνάει τα 50 δις Ευρώ, άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι ακόμη περισσότερα. Είπα ότι απομένει να εξοφλήση η Γερμανία, διότι μέχρι το 1944 η κυβέρνηση του Χίτλερ είχε καταβάλει 19 δόσεις, αναγνωρίζοντας δηλαδή…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Χτες το βράδυ είχα πάει στο φημισμένο «Κάρνεγκυ Χωλ» για μια ασυνήθιστη, από πλευράς μου τουλάχιστον, συναυλία η οποία ήταν αποτέλεσμα πολλών συνεργειών οργανωτικά ενώ προσέφερε και μια πανδαισία ακουσμάτων από καλλιτεχνικής πλευράς. Οικοδεσπότες ήταν ο ομογενής, βραβευμένος με «Γκράμμυ», πιανίστας Ντίνος Καρτσωνάκης και η τραγουδίστρια σύζυγός του Σέρυλ. Μαζί τους μια πανστρατιά καλλιτεχνών, η βραβευμένη με πέντε(!) Γκράμμυ Σάντυ Πάτι, ο Λορνέλ Χάρις, η επίσης πολυβραβευμένη «Philadelphia Boys Choir» που έχει εμφανιστεί και στην Ελλάδα, η συμφωνική ορχήστρα «Denver High Mile», μέλη της χορωδίας του Χριστιανικού Κέντρου του Μπρούκλιν που ανήκει στην εκκλησία του Ευαγγελιστή Δρος…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Είχαμε ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη, με συνέδρια, χοροεσπερίδες και φυσικά την παρέλαση που γίνεται κάθε χρόνο στην 5η Λεωφόρο επ’αφορμής της εθνικής επετείου. Κάπως ετεροχρονισμένα, αλλά εδώ τα δεδομένα είναι διαφορετικά και δεν μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε όποτε και όπως το θέλουμε. Το Σάββατο κατά το ετήσιο συνέδριο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής έγιναν και εκλογές για την ανάδειξη νέου προεδρείου. Μετά από πολύχρονη θητεία και λόγω καταστατικών περιορισμών αποχώρησε ο κ. Πανίκος Παπανικολάου και πρόεδρος αναδείχτηκε έπειτα από μυστική ψηφοφορία ο μέχρι τούδε αντιπρόεδρος, ο κ. Κωνσταντίνος Τσέντας. Δεν ξέρω αν ήταν λόγω των…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Στην πολιτική τίποτα δεν πάει χαμένο, ακόμη και η μεγαλύτερη καταστροφή μπορεί να γίνη ευκαιρία για επιτυχία ή κέρδος. Κι’αυτό ισχύει περισσότερο για τις μεγάλες δυνάμεις που αντιμετωπίζουν τους μικρότερους ευκαιριακά και κατά περίπτωση. Θυμάστε που σας έλεγα περί «Μοσκόβου» και πως η Ρωσσία ποτέ δεν βοήθησε τον Ελληνισμό εάν δεν είχε συμφέρον να το πράξη, κάτι φυσιολογικό άλλωστε στις διεθνείς σχέσεις που καλά θα κάνουν να το καταλάβουν όσοι αντιλαμβάνονται την εξωτερική πολιτική με όρους …πατριδογνωσίας Β’ Δημοτικού. «Αφησε» μεν την Κύπρο να καταρρεύση και μπορεί Ρώσσοι να έχασαν χρήμα λόγω της κρίσης, η Ρωσσία όμως…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Σε παλαιότερες κρίσεις από τις οποίες πέρασε ο Ελληνισμός, υπήρχε πάντα μια σταθερή αξία που παρά τα ολέθρια λάθη πολιτικών τε και πολιτικών «καθάριζε», τραβούσε από τα μαλλιά έστω, τη σωτηρία. Αυτή η αξία ήταν οι Ελληνες, εντός και εκτός Ελλάδος, ένα πολλές φορές απροσδιόριστο και όχι απαραιτήτως ομοιογενές σώμα που ωστόσο προσέδιδε στα μέλη του το ηθικό βάρος που τους επέτρεπε να ανακάμψουν, να σηκώσουν κεφάλι και να βγουν μπροστά, ακόμα κι’όταν δεν είχαν απομείνει παρά συντρίμμια και ερείπια. Στην κρίση από την οποία διέρχεται ο Ελληνισμός σήμερα, δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο. Επιπλέον…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα ο αγών είναι ολικός (holistic, όπως λένε και στη γιόγκα που είναι και της μόδας): δεν αρκούν οι εμπροσθοφυλακές, οι ευαισθητοποιημένοι, οι ταγοί, οι «ηγέτες», το ιππικό, τα άρματα μάχης, η στρατευμένη τέχνη. Χρειάζονται όλοι, ακόμη κι’αυτοί που δεν σχετίζονται, οι άσχετοι δηλαδή. Σε τελική ανάλυση ο βαθμός ετοιμότητας μιας κοινωνίας εξαρτάται από την αναλογία των ασχέτων επί του συνολικού πληθυσμού. Είναι αλήθεια ότι σε Ελλάδα, Κύπρο και Ηνωμένες Πολιτείες η αναλογία αυτή είναι αποκαρδιωτικά ετεροβαρής υπέρ των ασχέτων, τουλάχιστον έτσι δείχνουν τα πράγματα. Ωστόσο, στην ανθρώπινη ιστορία υπήρχαν πάντα…

Του Δημήτρη Ρομποτή* ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ: Φεύγει η Κύπρος από το Ευρώ! Οπως μεταδίδουν κατ’αποκλειστικότητα οι συνεργάται της στήλης από τη Μεγαλόνησο, Ιων Αμυγδάλου και Καλύψω Λάρα, η απόφασις ελήφθη τα ξημερώματα της Δευτέρας ύστερα από μαραθώνιον συνεδρίασιν εις την οποίαν παρέστησαν ο πρόεδρος, οι αρχηγοί των κομμάτων, ο αρχιεπίσκοπος, εκπρόσωποι ξένων δογμάτων, ο συνήγορος του πολίτη, οι επικεφαλής των εμπορικών επιμελητηρίων, οι πρόεδροι συλλόγων γονέων και διδασκάλων, η Αννα Βίσση, ενώ μέσω κλειστού τηλεοπτικού κυκλώματος συμμετείχε ο Ολλανδός πρόεδρος του Ουρογκρούπ κ. Ντίσελμπλοεμ (ή κάπως έτσι). Αρχικώς επρόκειτο να λάβη μέρος και ο κ. Στουρνάρας, η ιδέα απερρίφθη όμως…

By Demetrios Rhompotis* The “pundits” in the Eurogroup that devised the “plan” to “save” Cyprus by confiscating people’s money directly from their bank accounts, said and keep saying that the measure is not going to serve as a template for other European Union countries facing similar problems and that Cyprus was a unique case that required an one time “therapy” which is not to be repeated. (Although the Dutch President of the Eurogroup Jeroen Dijsselbloem – try to pronounce his last name if you think “Galifianakis” is hard – on a self-confessing mood or attempting to save face for his…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Οντως η ζημειά που έχει συντελεστεί στην Κύπρο με το κούρεμα και το συνακόλουθο μνημόνιο είναι τεράστειας έκτασης. Ο τραπεζικός τομέας έχει πληγεί θανάσιμα και οι συνέπειες αυτής της καταστροφής επεκτείνονται σε όλες σχεδόν τις παραμέτρους της οικονομίας, κάτι που θα διαφαίνεται σε μόνιμη βάση καθώς το γκρέμισμα μόλις έχει αρχίσει. Η Κύπρος δεν έχει μεγάλη έκταση, το μισό της έδαφος βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές στον ενεργειακό τομέα είναι ακόμη σε επίπεδο θεωρίας και ο τουρισμός, σταθερή αξία για το νησί, είναι εποχιακός και σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τους Ρώσσους που είχαν…

Του Δημήτρη Ρομποτή* Ημέρα της Εθνικής Επετείου σήμερα, αλλά το κλίμα δεν είναι ενθουσιώδες, ας μην ξεχνάμε ότι η εθνική μας ομάδα του ποδοσφαίρου συνετρίβη προχθές στη Βοσνία με 3-1 και οι μνήμες είναι νωπές, πονάει ακόμη η πληγή του αποτελέσματος. Εκεί που θα μπορούσε η Εθνική να εξασφαλίση την πρώτη θέση με μία νίκη ή να φτάση πολύ κοντά με μια ισοπαλία, βρέθηκε τώρα σε υποδεέστερη θέση και ο δρόμος είναι μακρύς κι’ανηφορικός ως το τέλος. Είναι να μην σκας; Σε γενικές γραμμές όμως, η συγκίνηση, το εθνικό φρόνημα, ακόμη κι’αν πρόκειται για χάρη της παραδόσεως και μόνο, στον…