Category

Essay

Η μεταφυσική του τρόμου …

Του Δημήτρη Ρομποτή* Στη Δύση η προπαγάνδα και το «μάρκετινγκ» όπως τα ξέρουμε σήμερα, δεν είναι καινούργιες έννοιες και πρακτικές, αλλά βρίσκονται στις καθεαυτές ρίζες του λεγόμενου δυτικότροπου παραδείγματος, τη Ρωμαιοκαθολική Θρησκεία δηλαδή. Στο ίδιο μήκος κύματος χρησιμοποιείται και ο φόβος ως αποτρεπτική μέθοδος, άσχετα αν δεν ήταν αυτοί οι πρώτοι διδάξαντες. Στη Ρωμαιοκαθολική «θεολογία» που πέρασε και στην «Ορθόδοξη», ο πιστός προειδοποιείται συστηματικά και σε κάθε βήμα του ότι έτσι και περάση «το σεργιάνι του στον κόσμο» ως αμαρτωλός, σύμφωνα με τα θρησκευτικά «στάνταρντς», θα πάη στην Κόλαση, στο «πυρ το εξώτερον» όπου τον περιμένουν τα μύρια κακά! Απεναντίας,…

Continue Reading

Το αληταριό ως πρότυπον αγωνιστικότητος!

Του Δημήτρη Ρομποτή* Είναι εκ των ουκ άνευ ο ελλαδικός λαός να συνειδητοποιήση ένα, τουλάχιστον, πράγμα: και να μηδενίσουν το χρέος οι δανειστές, να μας πούνε ξεκινάτε από αρχή, «ταμπούλα ράσα» που έλεγε κι’ο Αρης ο Σπηλιωτόπουλος (χωρίς απαραιτήτως να ξέρη τί σημαίνει), το πρόβλημα θα λυθή προσωρινά, σε μια πενταετία το πολύ, αφού ξαποστάση, η Ελλάς προς τη …λόξα θα τραβήξη και πάλι! Χρειάζεται ανελέητο γκρέμισμα που να μην περιοριστή μόνο στους σοβάδες αλλά να πάρη τοίχους και γιατί όχι θεμέλια (αν υπάρχουν)! Οπως είχε πει και ο Τσαρούχης αναφερόμενος στο πολεοδομικό, ο εθνικός ευεργέτης του μέλλοντος θα είναι…

Continue Reading

Κογκρέσο, Νετανιάχου, Ιράν: Menage a trois …

Του Δημήτρη Ρομποτή* Λέμε και ξαναλέμε για τα χάλια της Ελλάδος αλλά και εμείς εδώ στην Αμερική δεν πάμε πολύ καλύτερα, με εξαίρεση βέβαια την οικονομία όπου έχουμε πάρει κάποιες βαθιές ανάσες μέχρι να αρχίσουμε να ξεφυσάμε βήχοντας. Για πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία, τουλάχιστον από όσον εγώ έχω μελετήσει, οι ΗΠΑ έχουν δύο επίσημες εξωτερικές πολιτικές, του «Στέιτ Ντηπάρτμεντ» και του Κογκρέσου! Μέχρι τώρα ξέραμε ότι την εξωτερική πολιτική της χώρας ασκεί ο πρόεδρος και η κυβέρνηση στο προσκήνιο και τα διάφορα ειδικά συμφέροντα (special interests) στο παρασκήνιο. Υπήρχε μια συνέπεια, γνώριζες λίγο ως πολύ τί να περιμένης ακόμη…

Continue Reading

Β’ Επιστολή προς Αλέξη Τσίπρα. Το ανάγνωσμα πρόσχωμεν!

Του Δημήτρη Ρομποτή* Γειά σου Αλέξη μου! Είμαι καλά και το ίδιο επιθυμώ για σένα. Η πίεσή μου είναι λίγο τσιμπημένη, το θεωρώ θετικό όμως διότι με τόσα που βλέπω και ακούω θα έπρεπε να είχε απογειωθεί (ενδεχομένως μαζί μου). Αφότου έβαλες τον Βαρουφάκη υπουργό οικονομικών όσο νά’ναι μας κρατάει σε «σασπένς», δεν βαριόμαστε, ούτε κουραζόμαστε, κι’άμα είμαστε σε φόρμα κατεβαίνει η πίεση, ανεβαίνει η αισιοδοξία και γενικά διατηρούμεθα εν εγρηγόρσει, καθώς όπως είπε και ο Πάβλο ο Ιγκλέσιας, μόνο η ελπίδα ήρθε, οι μεγάλοι αγώνες και τα χειροπιαστά αποτελέσματα έπονται και …έρπονται! Αντιλαμβάνομαι, Αλέξη μου, ότι με τη διακυβέρνηση…

Continue Reading

Από Καραγκιόζηδες, Χατζατζάρηδες!

Του Δημήτρη Ρομποτή* Μπορεί ο αρχηγός του ΚΙΔΗΣΟ, κ.Γιώργος Παπανδρέου, όταν ήταν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να επαγγέλετο ότι θα κάνη την Ελλάδα «Δανία του νότου», όμως η Τουρκία και οι διαδοχικές ελλαδικές κυβερνήσεις, της δικής του συμπεριλαμβανομένης, με τη λεγόμενη «πολιτική του κατευνασμού» έχουν καταφέρει να την κάνουν …Φινλανδία του Νότου, χωρίς βέβαια τα ΝΟΚΙΑ και τις δίμετρες ξανθές, πλην των παρεπιδημούντων ρωσσόφωνων καλλονών από τις πρώην Σοβιετικές «Δημοκρατίες». Πάλι καλά, θα πουν μερικοί, εφόσον το «πρότυπο» παρέμεινε εντός του ευρυτέρου σκανδιναβικού χώρου, διότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα κι’ονόματα ας μην πούμε! Το πρόβλημα είναι ότι ως λαός, ο ελληνικός,…

Continue Reading

Ο συνδικαλισμός και το κριάρι της θειάς μου …

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΜΠΟΤΗ* Οι συνδικαλιστές εν Ελλάδι τα τελευταία 40 χρόνια, ιδιαίτερα οι κατά περίπτωση ηγετικές μορφές, ενδύονται τη λεοντή του …ατίθασου, του αντάρτικα εξωτικού (και εξοχικού) στη λαϊκή φαντασία. Πώς λέγανε παλιότερα «ο λήσταρχος Νταβέλης»; Ο τρόμος που προκαλούσε, το άκουσμα του θρυλικού ονόματος συνοδευόταν κι’από μία αίσθηση υφέρποντος θαυμασμού γιατί αυτός έκανε ό,τι οι κοινοί θνητοί δεν μπορούσαν. Με τον ίδιο τρόπο που οι «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι κρυφοθαυμάζουν τα αίσχη των φανατικών ακόμη κι’αν τους καταδικάζουν επισήμως. Υπάρχει λοιπόν και ως προς τους Ελληνες συνδικαλιστάδες η χροιά της λαϊκής επαναστατικότητος που τους συνοδεύει εάν δεν προπορεύεται της σκιάς τους…

Continue Reading

«Το τραγούδι δεν είναι μόνο για να διασκεδάζουμε, αλλά για να ξυπνάμε»!

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΜΠΟΤΗ* «Νοιώθω υπερήφανη για τους πρώτους (μετανάστες) που ήρθαν εδώ, να θεμελιώσουν αυτή την άλλη δυνατότητα και όχι μόνο για τον εαυτό τους …Καμαρώνω και τους θαυμάζω, γιατί δεν ξέρω αν εγώ θα μπορούσα να ζήσω μακρυά από την Ελλάδα». Τάδε έφη η κα. Λίνα Νικολακοπούλου, κορυφαία Ελληνίδα στιχουργός, κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο εδώ Γραφείο Τύπου της Ελλάδος, παραμονή της πρώτης από δύο συναυλίες που διοργάνωσε προς τιμήν της η Syn-Phonia Entertainment Inc.» σε Νέα Υόρκη και Νέα Ιερσέη με απόλυτη επιτυχία. Η δε κρίση στην Ελλάδα που ανέτρεψε μια αρκετά καθεστηκυία θεώρηση των πραγμάτων, βοήθησε στο…

Continue Reading

«Είμαστε ακόμα ζωντανοί … Θα περάσουν τα σύννεφα»!

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΜΠΟΤΗ* Η κα. Λίνα Νικολακοπούλου το τελευταίο που έχει ανάγκη να κάνη είναι να δίνη συνεντεύξεις για τον απλούστατο λόγο ότι τί είναι αυτό που δεν έχει πει μέσα από τα τραγούδια της για να το προσθέση στα πλαίσια μιας κουβέντας, όσο συναρπαστικής κι’αν αποδειχτή για τους συνομιλητές της; Και τί χρειάζεται να πη περισσότερο που δεν μπορεί να κοπή και να ραφτή στα μέτρα μιας ακόμη χιλιοτραγουδισμένης επιτυχίας από αυτές που πιάνουμε τον εαυτό μας να ψιθυρίζη (ευτυχώς, στην περίπτωσή μου γιατί κανείς δεν θα ήθελε να με ακούση να τραγουδάω φωναχτά) ασυνείδητα μεν, συνειδητά δε καθώς…

Continue Reading

Το μνημόνιο/συμφωνία, η τρόικα/θεσμοί, το χάλι/χαλί …

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΜΠΟΤΗ* Η «συμφωνία» μεταξύ Ελλάδος και δανειστών ή θεσμών για την παράταση της δανειακής συμβάσεως θυμίζει εν πολλοίς το ανέκδοτο με τους καλογέρους που βάφτισαν το κρέας ψάρι προκειμένου να το φάνε κατά τη διάρκεια της νηστείας. Το δήθεν μνημόνιο έγινε δήθεν συμφωνία, η τρόικα μετονομάστηκε σε «θεσμούς», οι «τοκογλύφοι» σε «εταίρους» (η πτωχή αλλά όχι και τόσο τιμία Ελλάς είναι η …εταίρα εν προκειμένω) οι «γερμανοτσολιάδες» σε «αγωνιστές», το «κάνε ό,τι σου λέω» σε «συμφωνώ να κάνω ό,τι μου λες» κοκ. Η διαφορά με το ανέκδοτο, πέραν του ότι είναι …ανέκδοτο, συνίσταται στο ότι κάθε νηστεία, ακόμη…

Continue Reading

Ο χαλβάς ως πρότυπο συλλογικής αποτυχίας

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΡΟΜΠΟΤΗ* Οπως σας έλεγα χτες, για τις ανάγκες της τρόπος του λέγειν νηστείας αγοράζω λιβανέζικο χαλβά επειδή εν αντιθέσει με τον ελληνικό και τον τουρκικό δεν έχει γλυκόζη. Προτιμώ με φυστίκια Αιγίνης, τα οποία οι κατασκευαστές του εν λόγω προϊόντος φροντίζουν να βάζουν με τα τσόφλια ώστε να παίρνη κανείς όλες τις βιταμίνες του καρπού (και να σπάη κανένα δόντι)! Παρεπιπτόντως η μάρκα του χαλβά είναι «Alkanater» την οποία μην με ρωτήσετε για ποιόν λόγο, προφέρω …βουλκανιζατέρ! Συν τοις άλλοις, έχει και λιγότερη ζάχαρη οπότε μπορείς να φας μια λογική ποσότητα χωρίς να σε λιγώση. Κατά τα περελθόντα…

Continue Reading

Contact

NEOhellenika

Demetrios Rhompotis, Publishing Committee Chairman of NEO Magazine